Поврзаност на храната и автоимуните болести

Правени се многу студии да се открие каква е поврзаноста меѓу автоимуните болести и храната и дали храната која го менува микробиомот (цревната флора), доведува до автоимуни болести.

Автоимуните болести како што се псоријаза, дијабетес, мултиплекс склероза, артритис, Паркинсонова болест, Алцхајмерова болест, Хашимото, целијакија, алергија, уртикарија, се болести како епидемија во современото време. Постојат неколку теории за тоа како автоимуните болести настануваат, но како најчести причини се наведуваат: тешки метали, радијација, лекови, хемикалии, генетски фактор и исхраната. Правени се многу студии да се открие каква е поврзаноста меѓу автоимуните болести и храната и дали храната која го менува микробиомот (цревната флора), доведува до автоимуни болести.

Што има во таа храна што создава автоимун одговор на телото, па клетките ја отфрлаат, односно ја третираат како отров.


Конзерванси и автоимуни болести

Конзервансите се материи кои ја штитат храната од расипување и по својата функција имаат цел да ги уништуваат сите бактерии во неа. Конзервансите не се селективни, тие уништуваат се што е живо во храната. Кога таквиот конзерванс во храната ќе дојде во системот за варење, тој и понатаму делува и убива се, па и цревната флора. Микробиомот се менува. Од конзервансите најмногу страдаат добрите бактерии за варење, а лошите бактерии, бидејќи се поотпорни, тие се и понатаму во цревата.

Пореметената цревна флора доведува до разни пореметувања во телото – се намалува синтезата на витамини во цревата, железото, микроелементите, формирањето на клетките за имунитет е намалено или дегенерирано, се менува односот на хормоните, се менува урината, луѓето стануваат бавни, депресивни, им паѓа имунитетот. Покрај ова, конзервансите во храната доведуваат до тоа телото, пред се црниот дроб оваа храна да ја прифаќа како отров, токсин од кој мора да се одбрани.


Шеќер и автоимуни болести

Храната богата со јаглехидрати (брашно, фруктозен сируп), односно прости шеќери во било кој облик (газирани сокови, па дури и овошје), потоа процесиуирана и индустриска храна полна со шеќери во вид на јаглехидрати предизвикува неколку проблеми:

  • Шеќерот во висока контцентрација ги убива бактериите во цревата бидејќи шеќерот е конзерванс
  • Шеќерот е најдобра подлога за развој на кандида и други вируси
  • Шеќерот го подига нивото на инсулинот во крвта, а ако инсулинот е постојано висок, стопира некои нормални биохемиски процеси и станува штетен за телото, и заради поврзаноста шеќер-инсулин, телото почнува да го одбива шеќерот како токсини и го претвора во масти – настанува инсулинска резистенција и гојазност, а после и дијабетес.

Некои тела едноставно не се во состојба таа количина на шеќер да ја процесуираат и телото реагира на шеќерот како агенс на автоимун одговор – се создава воспаление на крвните садови и црвниот дроб, целиот шеќер почнува да се претвора во масти.

Хемија во хрната и автоимуни болести

Засилувачи на вкусот, кои ги има во мешаниот зачин, чипсот, газираните пијалоци сосови, кобасици, салами, супи и индустриска храна, како на пример моносодиум глутамат, по многу истражувања заклучено е дека предизвикуваат мултиплекс склероза и заболување на нервите. По подолга употреба на ваква храна, телото почнува да се буни бидејќи повеќе не може да функционира и да го чисти телото од хемија, па понува да реагира.

Постои тврдење дека и таквата хемија во храната доведува до деформација на цревните реси и дигестивниот тракт, дури и до создавање на микропори, адитивите ги нагризуваат цревата и создаваат микро дупчиња, низ кои содржината од варењето полека истекува во стомачната шуплина. Тоа се се микронски честички, тоа не е сепса, но бидејќи стомачната шуплина треба да биде празна, тоа телото го детектира како опасност. Имуните клетки тоа го средуваат и не дозволуваат тие микро течности да се во стомакот, но тогаш клетките таквата храна почнуваат да ја препознаваат по целото тело како напаѓач. Тогаш ваквата храна станува трегер за автоимуните болести, бидејќи телото ги препознава како токсини.