Празот, како лукот и кромидот, му припаѓа на семејството луковици, кое е богато со уникатна комбинација на флавоноиди и сулфурни соединенија за кои се верува дека ги имаат најсилните антиканцерогени својства во билниот свет.
Празот со својот изглед потсетува на голема луковица, со мала глава и долга, цилиндрична дршка која преминува во зелени, цврсто припиени, рамни лисја.
Со поделикатен и посладок вкус во однос на кромидот, празот дава придонес во јадењата без да ги надвладее преостанатите состојки на оброкот.
Изворно потекнува од Централна Азија и од таму се проширил во Европа каде што се одгледува повеќе од 1000 години.
Важи за моќна намирница која ги решава дигестивните проблеми. Особено го ценеле античките Грци и Римјани, кои го прошириле низ цела Европа, а царот Нерон секој ден консумирал праз, за да има посилен глас.
Добар е за здравјето на срцето
Кај празот е особено значаен флавоноидот камферол, кој се покажа дека ги штити крвните садови од оштетување (особено од делувањето на слободните радикали). Еден од тие механизми кои се вклучени во заштитата на крвните садови може да вклучува и зголемено производство на азотен оксид (NO), природен дилататор на крвните садови, и намалување на димериларгин (ADMA), соединение кое го блокира формирањето на NO. Флавоноидите се концентрирани во долниот дел на стеблото и на луковицата. Во споредба со црвениот кромид има нешто помалку камферол и флавоноид кверцетин. На луѓето со проблеми со срцето им се препорачува редовна консумација на оброци со праз.
