Прим. д-р Мери Бошковска: ЕЕГ кај децата и адолесцентите – кога и зошто се прави?

ЕЕГ-снимањата се прават за добра дијагностика и соодветно препорачани и применети третмани на пациентите во детската и во адолесцентна возраст

Пишува: Прим. д-р Мери Бошковска

психијатар за деца и млади


Електроенцефалографијата (ЕЕГ) е функционална и неопасна дијагностичка процедура која се изведува со помош на електроди кои се поставуваат на површината на главата. Таа графички ја регистрира електричната активност на неуроните, односно мозочните клетки.

ЕЕГ е безболна процедура, не зрачи и не е штетна.

Снимањето трае дваесетина минути. ЕЕГ претставува графички приказ на електричната активност на мозокот кој се добива со ова снимање и кој лекарот-невролог потоа го толкува и донесува одредени заклучоци. ЕЕГ е главно и незаменливо средство за дијагностика на сите епилептични нарушувања, бидејќи директно ги прикажува епилептичните празнења на многубројните мозочни неврони.

Со ЕЕГ се проценува функцијата на мозокот и ова иследување може да се надополни со компјутерска томографија

Во дијагностички цели се прави и при симптоми на главоболки и вртоглавица, повреди на главата, проблеми со помнењето и концентрацијата, при проблеми со спиењето, односно несоница.

Тоа може да биде и помошен дијагностички метод во откривање на заболувања како што се тумор во мозокот, воспаление на мозочното ткиво (encefalitis), деменција и др. Со ЕЕГ се проценува функцијата на мозокот и ова иследување може да се надополни со компјутерска томографија (КТ) или со магнетна резонанса (МР) на мозокот, кои ги покажуваат структурните промени.

Кои се индикациите за ЕЕГ-снимање во областа на детската психијатрија, односно при кои состојби треба да се изврши ЕЕГ-снимање кај детето?

Децата кои манифестираат симптоми од аутистичниот спектар многу често покажуваат промени во неврофизиолошкиот наод, а околу 10% од нив имаат и епилепсија и тоа најчесто со комплексни парцијални напади.

  • Проблемите поврзани со говорот и јазикот, односно развојната дисфазија е исто така проследена со промени кои се гледаат на резултатот од ЕЕГ кај околу 60% од децата, а се бележат и ЕЕГ- промени и кај децата со дислексија.
  • Кај децата кои манифестираат хиперактивно однесување (или АДХД во други меѓународни класификации), каде што доминираат 3 главни симптоми (хиперактивност, импулсивност и невнимание), при ЕЕГ-снимањата се следат одредени абнормалности, а 50 проценти од нив имаат и ослабено спознавање/когнитивно функционирање што неповолно влијае на учењето и однесувањето.

  • При нарушување во исхраната (anorexia nervosa) ЕЕГ-наодот може да биде променет како последица на изгладнувањето.
  • ЕЕГ-снимање се советува и кај децата и кај младите кои имаат нарушено поведение и врска со деликвенција, моторни и гласовни тикови, депресија, детски психози.
  • ЕЕГ има значајно место при процената за психијатриското лекување, при што терапевтските интервенции влијаат на ЕЕГ-наодот што се утврдува со ЕЕГ-следење, односно споредување со наодите од претходните снимања.