Пишува: Проф. д-р Ацо Димов
Детски хирург
Терминот хипоспадија доаѓа од грчките зборови „hypo“ што значи под и „spadon“ што значи делење или пукнатина. Хипоспадијата е вроден дефект на пенисот. Аномалијата се карактеризира со тоа што отворот на мочниот канал не се отвора на врвот на главичката на пенисот, туку на предната (вентралната) страна по должината на пенисот, скротумот (ќесичките на тестисите) и зад тестисите во перинеалната регија, како и отсуство на препуциум (кожичка на главата на пенисот) на вентралната, предната страна.
КОЛКУ ЧЕСТО СЕ ЈАВУВААТ
Честотата на појавување на хипоспадиите е 1 на околу 200 живородени машки новороденчиња.
Причина за појава на хипоспадија е абнормална андрогена продукција на феталниот тестис или нарушена сензитивност на андрогени на ткивата на гениталиите во развој.
Овие нарушувања доведуваат до:
- Незавршен развој на машката уретра;
- Дистална неразвиеност на сунѓерестите тела на пенисот, што резултира со формирање на хорда (фиброзна плоча), која предизвикува кривина на пенисот и неправилен развој на препуциумот којшто недостасува од предната страна.
Од историска перспектива, може да се заклучи дека во 21 век не постои детски хирург или детски уролог кој може да се пофали со оригиналност за некоја од техниките и принципите што се користат за третманот на хипоспадиите.
Повеќето од модерните техники за реконструкција биле развиени во минатото низ работата на пионерите во хирургијата од претходните векови. Последните подобрувања во третманот на хипоспадиите се должат на развојот на анестезиологијата, антибиотиците, катетрите, атрауматски игли, оперирање со лупи и контрола на крвавењето.
ПСИХОЛОШКИ ПРОБЛЕМ, РИЗИК ЗА СТЕРИЛИТЕТ
Во раното детство хипоспадијата може да предизвика првенствено тежок психолошки проблем. Курватурата или искривеноста на пенисот може да доведе до сериозни тешкотии во сексуалниот живот подоцна, а кај тешки форми (скротална или перинеална хипоспадија) се јавува функционален стерилитет.
Во зависност од тоа на кое ниво се отвора мочниот канал постои класификација на хипоспадиите, која е анатомска, а истовремено во голем дел го одредува изборот на хируршкиот третман, со што се добива и прогностичко значење.
Според оваа класификација хипоспадиите се поделени на предни, средни и задни.
Предните хипоспадии (гландијални, коронални и супкоронални) претставу – ваат 70 отсто од случаите со хипоспадии. Тие имаат најдобар прогностички терапевтски ефект. Средните или пенилни хипоспадии (дистални, средни и проксимални) се 20 отсто од хипоспадиите. Задните, пак, или постериорни хипоспадии (пеноскротални, скротални и перинеални) ги претставуваат преостанатите 10 отсто од случаите.
КОГА СЕ ОПЕРИРА?
Оперативниот третман треба да се направи до тригодишна возраст на детето. Целите на операцијата (уретхропластица) се креирање на функционална уретра, корекција на курватурата (кривината), поставување на отворот на мочниот канал на врвот на пенисот, главата на пенисот со вообичаен, конусен изглед, како и дефинитивниот изглед на пенисот да има добар козметички ефект.
