Основна цел во терапијата е ерадикација на Helicobacter pylori. Заради тоа се организирани повеќе светски конгреси, семинари и симпозиуми. Напишани се многубројни текстови и студии. Севкупните знаења за оваа инфекција се собрани на неколку светски собири одржани во Mаastricht. Така, првиот собир под име Mаastricht I е одржан уште во 1996, кога е воведено правило на тестирај и лекувај со тројна терапија, која се состои од два антибиотика и инхибитор на протонска пумпа.
Вториот собир Mаastricht II е одржан во 2000, на кој е одлучено: за прва линија на терапија – тројна терапија (PPI или Ранитидин, комбинирана со Сlarithromycin и Аmoxicillin или Мetronidazole), а како втора линија на терапија да биде четворна терапија (PPI – proton pump inhibitor, Вismuth, Мetronidazole и Тetracycline).
Во 2005 е одржан трет собир Mаastricht III со нови препораки (13 препораки за ерадикација на Hp, воведување најнови антибиотици – Fluoroquinolone, Levofloxacin, Rifamycin, Rifabutin).
Mаastricht IV одржан во 2010 кога е воведено (тестирање на резистенција за Clarithromycin (15 %) на биопсионен материјал – втора линија на терапија: четворна терапија 14 д. = PPI + 3 антибиотици (fluoroquinolone, levofloxacin, nitazoxamide, amoxicillin, metronidazole, tinidazole). Воведена е и секвенционална терапија (10 дена со вклучување на PPI (2/ден) и Amoxicillin (1000 мг 2/ден) 5 дена, потоа PPI (2/ден) и Clarithromycin (500 mg 2/ден) и Tinidazole (500 mg 2/ден) во тек на 5 дена; дуална, хибридна и др.
Последниот состанок Mаastricht V е одржан во 2016, на кој покрај сите други комбинации на антибиотици со инхибитори на протонска пумпа се воведуваат и пробиотици во третманот на оваа инфекција. Тука за прв пат е увидено значењето на пробиотиците во нормалното фукционирање на дигестивниот систем на човекот.
Пробиотиците се живи непатогени бактерии кои му користат на домаќинот, менувајќи ја неговата желудочна микрофлора, при што ги намалуваат несаканите ефекти на стандарден третман на H. Pylori инфекцијата, особено дијарејата. Човечката микробиота вклучува бактерии, габи, археи и вируси. Луѓето се колонизирани од многубројни микроорганизми. Тие се поделени во две основни групи – едните локализирани на кожа и вторите локализирани во дигестивниот систем. И двата системи – кожата како одбранбен систем на телото од надворешни фактори и дигестивниот систем, не би можеле да функционираат без присуство на колонизаторски бактерии микробиота.
Само во дигестивниот систем на човекот има околу 10 милиони до 14 милиони клетки – непатогени бактерии, од кои само околу 1,2 милиони се генетски докажани и препознаени. Значи, дека човекот има околу 1 милион клетки кои имаат своја генетска структура, а само во дигестивниот систем живеат околу 10 до 14 милиони клетки кои, исто така, имаат посебна генетска структура. Проценка е дека соодносот меѓу нив е од 3:1 до 10:1 во корист на микробиотата.
Инаку, сметајки го животниот циклус на сите бактерии се смета дека се работи за бројка од неколку милијарди клетки. При несоодветно давање на антибиотици и/или при давање на антибиотици во високи дози и долготрајно, каков е случајот при третман на хеликобактер инфекциите неминовни се последици во смисла на порметување на функција на дигестивната туба, а, пак, кои клинички најчесто се манифестираат како дијареален синдром. Во тој момент настанува намалување на бројот на непатогените бактерии (добри бактерии), а се зголемува бројот на патогените (лоши) во дигестивната туба. Од нивниот сооднос зависи и тежината на клиничката слика (полесна или потешка). Од ова се гледа колку микробиотата е неопходна за нормален живот на макроорганизмот (човекот).
Во неколку студии е објавено дека неконтролирано давање на антибиотици кај бебиња, кај 80 % од нив во нареден период предизвикуваат Кронова болест, а во 20 % улцеративен колит, како последица на уништување на добрата микробиота во цревата. Како резултат на сето тоа, пробиотиците можат да бидат корисни за подобрување на толеранцијата на повеќе видови антибиотски терапии.
