Често ги проверувате виталните знаци, како пулс или крвен притисок? Убедени сте дека имате некоја болест откако прочитавте за неа? Одбегнувате „ризични“ ситуации, како на пример, престој во болница и не им верувате на медицинските наоди? Тогаш можеби спаѓате во групата на хипохондрици, чие длабоко убедување е дека болеста навистина постои.
Хипохондријата претставува психосоматско нарушување поради кое лицето е потполно преокупирано со страв од тешка и сериозна болест. На секој, дури и најмал симптом, најчесто реагира претерано и го доживува како доказ за своето убедување. Психосоматското растројство подразбира дека лицето нема контрола врз сопствените чувства. Хипохондрикот во таа смисла обрнува внимание на болка или симптоми кои некој друг не би ги ни забележал и навистина ја чувствува таа болка, не глуми.
Личноста на која и е дијагностицирана хипохондрија постојано се жали на физички и психички симптоми, а вниманието најчесто и е фокусирано на еден или два органи (обично на срцето и гастроинтестиналниот тракт)
Нејзино длабоко убедување е дека болеста навистина постои. Како по правило, оваа личност честопати посетува доктор и бара дополнителни испитувања за да се смири. Доколку наодите покажат дека болеста не постои, може да се смири на кратко, но симптомите многу брзо и се враќаат.
Сето ова предизвикува големо психичко оптоварување, така што со болеста паралелно се присутни и депресијата и анксиозноста. Психолошките симптоми на анксиозност се страв, потешкотии, чувство на внатрешна тензија или немир, недостаток на концентрација, раздразливост, зголемена осетливост на бучава и нарушување на спиењето. Физички симптоми на анксиозност се чукање или неправилна работа на срцето, чувство на недостаток на воздух или отежнато дишење, чувство на напнатост во градите, сува уста, грч во желудникот…
Симптоми на хипохондрија
Преголем страв или загриженост дека е присутна одредена болест;
Загриженост дека малите симптоми укажуваат на сериозна болест;
Чести посети на доктор поради одредени симптоми;
Неприродни друштвени односи;
Опсесивно читање на теми за здравје;
Емоционална треперливост;
Зачестена загриженост и проверување на физички симптоми како што се болка и јазли;
Често проверување на виталните знаци, како пулс или крвен притисок;
Увереност дека имате некоја болест откако сте читале за неа;
Избегнување на „ризични“ ситуации, како на пример, престој во болница;
Неверување на медицинските наоди.