Психолози од Универзитетот во Гронинген, Холандија направиле истражување кое го стави по знак прашалник постоењето на љубов на прв поглед. Психолозите од Универзитетот во холандскиот град Гронинген спровеле студија со која се доведува во прашање постоењето на љубовта на прв поглед.
Тие спроведоа експеримент со 392 луѓе, главно студенти од Германија и Холандија. 60% од учесниците биле девојки. Волонтерите се изјаснувале дали имаат меѓусебни врски. Потоа гледале слики од непознати лица.
Тие спровеле експеримент во кој учествувале 392 лица, студенти во Германија и Холандија. 60% од учениците биле девојки. Доброволците прво се изјаснувале дали имаат ненаква релација меѓу себе, а потоа им било дадено да гледаат слики од непознати лица.
Од нив се барало да ги опишат појавените емоции: од страс и приврзаност, до длабоко чувство. Учесниците биле прашани дали некогаш имале “љубов на прв поглед”.
Потоа следел период на “брзи средби” помеѓу волонтерите и лицата прикажани на фотографиите, кои траеле по 90 и 20 минути. На крајот, доброволците требале да раскажат дали нивниот однос кон партнерот се променил.
На крајот на експериментот, 32 од учесниците изјавиле дека во 49 случаи имало чувства кои можело да се наречат “љубов на прв поглед”. Меѓутоа, за време на “брзите состаноци” оваа емоција не била взаемна.
Така, психолозите заклучиле дека “љубов на прв поглед” нема никаква врска со вистинската љубов. Чувствата на учесниците биле најприродна физичка привлечност, придружена со “плима на страст”. Но, тоа немало трајно влијание врз психичката и емоционалната состојба на човекот.
