Многу родители се почесто ги извршуваат работите на децата наместо нив. Тоа да не се мачи, случајно да не се повреди, да им покажат љубов или, пак, да ги задоволат. Постојат и родители кои постојано брзаат, па затоа им е полесно сами да го облечат детето или да му ја закпочаат јакната, отколку да го чекаат само тоа да го направи. Но, иако е неопходно да им помагаат на децата, не треба да претеруваат.
Немојте, велат лекарите, често да ја користите реченицата, остави јас ќе го направам тоа наместо тебе.
„Прашањето е зошто родителите тоа го прават. Дали со тоа ги штитат децата или удоволуваќи им создаваат зависен однос и се повеќе го врзуваат детето за себе. Тоа не е природно, не е во склад со биологијата и погрешно се толкува како грижа и љубов“,додаваат тие.
Како пример како родителите погрешно ги презаштитуваат своите деца, експертите наведуваат една ситуација која е честа во многу домови.
„Дете од осум месеци ползи и наидува на ниска препрека поради која не може да си ја дофати играчката. Веднаш пред него ќе се нацрта мајката или бабата за да ја тргнат препреката или да му ја додадат играчката за да не се мачи. Меѓутоа многу подобро за детето би било да му помогнат да помине преку препреката и само да ја дофати саканата играчка“, нагласуваат експерите.
Според стручните мислења, со вакви активности треба да се почне што е можно порано бидејќи првите години од животот се најзначајни за развој на детскиот мозок. А во тој развој важна улога имаат и генетиката, храната, опкружувањето и движењето. Колку движењето е покомплексно, се активираат поголеми регии во мозокот. Затоа, велат лекарите, неопходно е да му се овозможи на детето што повеќе да се движи. Особено се корисни оние активности во кои тоа мора да размислува како да ја совлада препреката или да го реши проблемот, дали да се сврти на оваа или на онаа страна, дали да се протне под столица или да ја заобиколи.
Многу важен период е кога детето ќе прозбори. Тој период не е лесен за родителите, бидејќи детето постојано трча по дома, скока по фотелји, се качува на намештајот, поставува милион прашања секој ден…
Лекарите велат дека родителите тука ја прават најголемата грешка и им бранат на децата тоа да го направат или, пак, не му одговараат на прашањата, туку попрво ќе му вклучат телевизор и така мислат дека го решиле проблемот.
Истражувањата од еволутивната психологија покажале дека децата инстиктивно превземаат ризик бидејќи така се развиваат, учат за себе и за околината. Затоа, родителите не треба да им забрануваат да ги играат овие корисни игри и активности,туку само да водат сметка за нивната безбедност.
