Најголем виновник за појава на оваа епидемија на заболени со рак на бели дробови е, секако, пушењето. Но, не се загрозени само активните, туку и пасивните пушачи, бидејќи докажана е причинско-последичната врска меѓу појавата на рак на белите дробови и пасивното пушење. Затоа, ценат лекарите, престанувањето со пушење е најважно при спречување на појавата на болеста, и се смета за мерка на примарна превенција.
Симптоми кои може да укажат на карцином на белите дробови се: кашлање (суво или со искашлување секрет), отежнато дишење или гушење, болки во градниот кош, необјаснив замор, отоци на лицето и вратот, чувство на недостиг на воздух, губење на апетитот и килажа и засипнатост на гласот.
Раното откривање или скринингот на карциномот на бели дробови се смета за секундарна превенција. Тој од неодамна се покажа како исклучително вредно за откривање на болеста во рана фаза, првенствено поради долгогодишните пушачи. Суштината е долгогодишните пушачи, особено по 55-тата година, да одат на редовни годишни контроли преку скенер на белите дробови, односно градниот кош. Но, скринингот има и свои лоши страни оти не може да го открие секој карцином на белите дробови. Кога станува збор за симптомите на болеста тие се разнолични, па така заболениот може подолго време да не чувствува никакви симптоми. Кога симптомите ќе се појават, болеста вообичаено е во поодмината фаза.
Се подолго преживување на заболените
Дијагностицирањето на болеста покрај добро земената анамнеза, опфаќа и физички преглед, радиографија на градниот кош, ултразвучен преглед на стомакот, кардиолошки преглед и испитување на белодробната функција.
Дефинитивната хистолошка дијагноза се поставува по направената биопсија, која нејчесто се зема преку бронхоскопија. Карциномот на бели дробови, според лекарите се вбројува во болести со лоша прогноза. Првенствено поради тоа што над 85 % од случаевите доаѓаат во поодмината фаза на болеста. Затоа со децении шансите за излекување на овие пациенти беа многу мали, бидејќи шанса за преживување имаат само оние кои се оперирани, а тоа е можно само ако рано се открие ракот. Но последниве 10 години постои персонализирана, молекуларнобилошка терапија, како и имунолошка терапија. Благодарение на тоа, преживувањето е зголемено, но таа терапија кај нас е многу скапа и не е достапна бесплатно.
Изборот на терапијата најчесто зависи од стадиумот на болеста, како и од хистолошкиот наод на типот на туморот, како и од староста на самиот пациент.
