Амбер ДеАн Рохас е горда мајка на пет деца, а во својата последна бременост почувствувала дека нешто е поразлично.
„Сите мислевме дека ќе родам момченце – баш сите! Но јас знаев дека нешто е поразлично. Не знаев зошто или што, но за сето време му велев на сопругот дека ова бебе ќе биде поразлично. Мојата бременост не беше поинаква, но знаев дека нешто друго е. Никој не ми веруваше, но да сте биле толку пати бремени како јас, ќе сте научеле доста за своето тело“, рекла Амбер и додала дека пред самиот крај на бременоста можела да го почувствува бебето како дише, што никогаш претходно не и се случило.
После породувањето кое се случило во вода и во нејзиниот дом, Амбер го зела бебето во прегратките и сфатила дека тоа има Даунов синдром.
„Имав толку емоции, но штом погледнав надолу, видов. Го видов тоа на нејзиното лице. Си помислив ’Моето бебе има Даунов синдром.’ Заборавив дека не знаевме дали ќе имаме момченце или девојченце. Погледнав и видов дека е девојче. Моите мисли за Дауновиот синдром исчезнаа, бев толку возбудена“, додала Амбер.
После тоа и бабицата потврдила дека девојченцето има многу показатели за Даунов синдром, а Амбер така ја потврдила својата интуиција која ја имала во текот на бременоста.
„Веднаш сакав да знам се што можеше да се знае за Дауновиот синдром за на своето бебе да можам да му ја овозможам најдобрата можна нега“, рекла и додала дека верува оти малечката Амадеус ја добиле со причина. „Амадеус повторно сите не соедини. Совршена е.“ Амбер уште раскажала дека таа и сопругот на останатите деца им објасниле дека не сакаат малечката Амадеус да ја третираат поинаку.
„Децата ја обожаваат, а сопругот и јас дадовме се од себе за да им објасниме што значи Дауновиот синдром и дека не сакаме тие или кој било друг да ја третираат поразлично. Таа е како нас, а нашата обврска е да помогнеме да ги образуваме другите за Дауновиот синдром и да покажеме дека, преку примерот на нашето девојченце, и таа има живот како и сите ние“, раскажала Амбер.
На крајот оваа мајка рекла дека децата со Даунов синдром само сакаат да бидат гледани и третирани како и сите други, и дека тие и го заслужуваат тоа право.
„Јас секогаш ќе се трудам да го одработам својот дел, да ги едуцирам другите кои се отворени за учење заедно со нас, затоа што сите би требало да почнеме да гледаме на работите од малку поразлична перспектива“, завршила Амбер.
