Истражувањата направени врз животни покажале дека со редуцирање на дневниот внес на калории за 10 до 50 % би можел да се продолжи животот. Студиите, пак, направени врз народи кои се познати по долговечност, исто така, укажале на поврзаноста меѓу понискиот внес на калории и намалениот ризик од хронични болести. Редуцираниот калориски внес помага да се ублажат и предупредат два фактори на ризик за рана смрт, а тоа се прекумерната телесна тежина и масните наслаги во пределот на стомакот.
Се разбира, долгорочното скратување на калории е неизводливо, па дури и лошо по здравјето, но она што можеме да го сториме е да го „слушаме“ организмот и да се потрудиме за време на оброкот да ги препознаеме сигналите на ситост, како и да одбегнуваме какво било претерување во храната.
Од друга страна, редовниот внес на одделни намирници, исто така, преидонесува за подобро здравје и долговечност. Тоа се најпрво јаткастите плодови и семките, јагодестото и зрнесто овошје, лукот и кромидот, зелениот листест зеленчук, јајцата, масната риба, маслиновото масло, природно ферментираната исхрана, какаото , кафето и чајот.
