Гихт е облик на артритис, односно воспаление на зглобовите. Се јавува како последица на изразено висока концентрација на мочна киселина во крвта чии кристали се таложат во делот меѓу коските и зглобовите. Најчесто заболуваат мажи во средни години, додека кај жените се јавува многу ретко. Значајна улога во појавата на оваа болест има и зголемената употреба на лекови кои најчесто предизвикуваат хиперурикемија.
Вообичаени се напади на ненадејна и силна болка во зглобовите, најчесто во палецот на ногата или зглобот над стапалото, а понекогаш и во коленото, нозете, рацете, зглобовите на рацете и на лактот. Присутна е и отеченост и чувство на топлина во зглобот. Во некои случаи можно е и наизменично чувство на топлина и студенило. Кристалите на мочната киселина може да се појават како чворови под кожата околу зглобовите и на рабовите на ушите. Ако почнат да се создаваат во бубрезите, може да доведат до појава на камења во бубрезите. Покрај тоа, препознатлив симптом е и појавата на урични депозити познати под името тофи. Местото каде што се појавило воспалението е многу чувствително, па може да се јават големи болки дури и при нежен допир со чаршафот. Добрата страна е што овие симптоми можат да траат до две недели, а потоа сосема да исчезнат. Лошата, пак, е тоа што оваа болест може повторно да се појави на истиот зглоб.
Најголем непријател на гихтот е правилната и здрава исхрана.
Се смета дека се појавува кај луѓето кои уживаат во секојдневното консумирање месо секојдневно бидејќи доаѓа до преоптоварување на црниот дроб да ги преработи нус продуктите на белковинскиот метаболизам и се создава вишок на мочна киселина, која претставува токсин за организмот. Во поголем процент ги напаѓа луѓето кои имаат зголемена телесна тежина, но не ги одминува ни луѓето со нормална тежина. Освен исхраната, причините можат да бидат и генетски, доколку некој во семејството боледувал од оваа болест, но и како последица од други заболувањa најчесто поврзани со бубрезите, а често е поврзана и со зголемено консумирање алкохол.
Постојат четири фази на оваа болест:
- Асимптоматска фаза – во оваа фаза има пораст на уричната киселина, но нема симптоми и трае од 10 до 30 години пред да се појави првиот напад.
- Акутна фаза – симптомите во оваа фаза траат од 3 до 10 дена (изненадни напади во зглобовите, отоци, воспaление и топлина во зглобовите).
- Интеркритична фаза – постојат интервали меѓу нападите, кога болеста мирува без манифестации.
- Хронична фаза – во оваа фаза се јавуваат тофи на кожата кај болниот зглоб, вкочанетост на зглобовите, ограничена подвижност на болниот зглоб, деформитети.
