Што е всушност икањето (singultus) и зошто се јавува?

Повторуваната, безволна контракција на дијафрагмата, следена со нагли затворања на гласните жици која доведува до настанување на карактеристичниот звук, претставува икање.

Дијафрагмата претставува мускулна препрека меѓу стомакот и градниот кош. Нејзината основна функција е во дишењето, затоа што за време на нејзината контракција доаѓа до ширење на белите  дробови и влегување на воздух во нив.

Некогаш, како што мускулите и остатокот од телото можат неволно да се грчат, и дијаграфмата може да биде зафатена со спазми кои се повторуваат. Повторуваната, безволна контракција на дијафрагмата, следена со нагли затворања на гласните жици која доведува до настанување на карактеристичниот звук, претставува икање. Икањето е почесто кај мажите, а причините можат да бидат разни, од врела храна до тумор на мозокот.

Некои болести и состојби кои можат да предизвикаат икање се: воспаление на белите дробови, алкохолизам, уремија, пореметувања на хранопроводот и желудникот, воспаление на панкреасот, бременост, пореметувања на црниот дроб и жолчниот систем и состојба после операција. На голем број од долготрајните или повторувачки напади може да им се утврди причината, додека поголем дел од икањата поминуваат, без да се открие причинителот.

Како се лекува долготрајното икање?

Високата концентрација на јаглен диоксид во крвта инхибира икање, додека ниската го поттикнува. Од оваа причина многу едноставни методи можат да го запрат икањето: повторувано задржување на здивот после длабоко вдишување или дишење во хартиена кеса.

Исто така, може да помогне и стимулација на вагалниот нерв – брзо испивање чаша студена вода, голтање издробен мраз, поттикнување повраќање, притискање на очните јаболка. Масажата на каротидниот синус може да се изведува, но само со соодветни мерки на претпазливост, заради можно делување на крвниот притисок.

Испирање на желудниот, електростимулација на дијафрагмалниот нерв или проширување на хранопродводот со посебни дилататори се некои од методите кои се користат во болнички услови.

Листата на лекови кои се користат во лекувањето на икањето е прилично долга. Иако некои од нив кај одделни болни добро делуваат, самата листа со толку лекови говори дека влијанието на лековите во контролата на икањето неретко изостанува. Кога поедноставните методи не успеваат, дијафрагмалниот нерв може да се блокира со локален анестетик со внимание за евентуално запирање на респирацијата или пневмоторакс (присуство на воздух во градниот кош меѓу белите дробови и ѕидот на градниот кош).