Паркинсоновата болест се карактеризира со пореметување на движењето заради намаленото лачење на хемиската супстанција допамин во делот од мозокот кој има важна улога во контролата на саканите движења. Името го добила по д-р Џејмс Паркинсон, кој во 1871 година прв ги опишал симптомите на болеста.
Не постојат специфични дијагностички методи со кои се утврдува постоењето на Паркинсоновата болест, па заради тоа на пациентот му се прави детален невролошки преглед, за да се постави дијагноза.
Главните симптоми на Паркинсоновата болест се:
- Тремор (треперење) во мирување, што најчесто се случува на едната страна на телото. Овој симптом најчесто се поврзува со Паркинсоновата болест, иако околу 25 отсто од заболените доживуваат многу слаб тремор или воопшто го немаат. Се карактеризира со ритмично треперење и несакани движења на некои делови од телото, а е последица на повторувачки контракции на мускулите
- Вкочанетост на мускулите на рацете, нозете и вратот (ригор). Резултат на овој симптом е карактеристичната положба на телото која ја имаат сите болни од Пркинсонова болест, полунаведната позиција на телото со нозете посвиткани во колената и рацете во лактовите.
- Брадикинезија– забавени движења на телото е симптом кој е последица на бавното пренесување на информациите од мозокот кон одредени делови на телото
Болеста се развива постепено, па може да поминат и неколку месеци или години пред пациентот да открие дека има тегоби. Освен наведените симптоми кај Паркинсоновата болест се јавува и постурална нестабилност ( слаба рамнотежа). Често е присутна и депресија, деменција, пореметување во сонот, уринирањето и столицата. Со време се јавуваат и промени во ракописот и во говорот, а често и претерано потење и себореја. Сепак, сите овие симптоми не мора да се јават сите заедно или пак сите со ист интензитет.
