Сиромашните луѓе порадо ги делат парите со други отколку богатите, а причината е изненадувачка.
Имено, тим на научници од „Queen Mary University of London“ спровеле социјален експеримент, преку кој сакале да дознаат до кој степен богатството може да влијае врз нечија великодушност.
На оние кои учествувале во истражувањето им биле доделени „повисок“ или „понизок статус“, кој бил одреден од сумата на пари која ја примиле од научниците. За време на експериментот, учесниците требало да одлучат колку пари сакаат да задржат за себе, а колку да остават во заедничката каса која ќе ја делат со другите.
Истражувањето е објавено во списанието „Basic and Applied Social Psychology“, а резултатите покажале дека испитаниците со „понизок“ статус биле со поголема веројатност да ги стават парите во заедничката каса
Лицата со „повисок“ статус, кои ги заработиле нивните пари со сопствени напори (а не случајна среќа), имале помала веројатност за искажување на својата великодушна природа.
„За луѓето со повисок статус, начинот на кој дошле до парите, без разлика дали се работи за случајност или за сопствени напори, беше клучен фактор за одредувањето на нивото на соработка“, објаснила д-р Магда Осман, главен автор на студијата. „Со поединците со понизок статус тоа не беше случај. Начинот на кој тие дошле до нивниот низок статус не им направил никаква разлика во однесувањето“.
Д-р Осман објаснила дека за разлика од оние кои со сопствени напори ги стекнале парите и кои имале поголема веројатност дека ќе ги задржат за себе, луѓето со понизок статус имале поголема веројатност дека ќе соработуваат со другите, со цел да го зголемат нивното богатство.
„Кога имате ограничен статус, очигледна стратегија е да ја зголемите соработката со другите“, изјавила д-р Осман
Клучниот резултат на експериментот е фактот дека лицата со „понизок статус“ биле подготвени да преземат многу поголеми ризици, ставајќи ги парите во заедничката каса, со оглед на тоа дека немале никаква гаранција дека и другите ќе го сторат истото.
Понатаму, тимот забележал и дека емпатијата имала мало влијание врз одлуките на учесниците за време на експериментот. „Второто изненадувачко откритие беше дека емпатијата немаше влијание врз просоцијалното однесување, односно ставањето пари во заедничката каса“, додала д-р Осман.
„Ова е важно бидејќи постојат многу тврдења дека емпатијата е лепак, кој ги поврзува луѓето да се однесуваат социјално“.
