Вакцините кои се користат, пред се поттикнуваат создавање на антитела кои се насочени на типичниот “бодликав“ протеин кој продира во нашите клетки. Постоечките препарати го прават тоа прилично добро, без оглед на тоа дали се создадеи со класична, векторска или мРНА метода која на клетките им кажува какви точно антитела треба да произведат.
Според објаснувањето на имунологот Карстен Вацл од Институтот во Дортмунд, веќе и делта сојот ја намали ефикасноста на вакцините против КОВИД-19. Колку точно е тоа, постојат различни мислења, но и намалениот процент сепак и натаму нуди висока заштита.
Доказ за тоа се изралеските студии, кои покажуваат дека вакцицнацијата е многу добра гаранција против развој на тешки форми на болеста КОВИД-19, од било кој сој на вирусот: во 93 проценти од случаевите, заболувањето ќе помине без поголеми проблеми.
ДВА МЕХАНИЗМИ НА БОРБА НА ТЕЛОТО ПРОТИВ ВИРУСОТ
Д-р Вацл објаснува дека во “нормални“ околности на вакцинација, како на пример против тетанус, сразмерно едноставно можат да се пребројат антителата што нашиот организам ги создал против натрапникот: ако ги има над одреден број, лицето е отпорно, а ако е под, тогаш не е. Но, кај коронавирусот, тоа всушност се уште не може да се измери.
Бидејќи постојат два механизми со кои се бориме против коронавирусот: едниот се антителата кои го напаѓаат вирусот, но како вирусот сепак успее да продре и да ја зарази клетката во нашиот организам, тогаш тоа е работа на т.н. Т-клетки кои ги елиминираат заразените клетки од нашето тело.
“Бројот на самите антитела нужно не кажува колку сме добро заштитени. Лесно може да некој едвај се уште има антитела, значи тој може да се зарази, но реакцијата на неговите Т-клетки да е толку жестока да таа зараза помине речиси без последици“, вели Карстен Вацл.
Со други зборови, самиот број на антитела не зборува многу за заштитеноста на некој организам, туку тука се и тие “чистачи“ во нашето тело. Колку ги има и тоа може да се измери, но таа постапка е повеќе комплицирана. Дополнителен проблем е и дека не постои научно одредена точна граниза за која би се кажало дека некој е безбеден од коронавирусот.
Сепак, големиот број на антитела е прилично добра гаранција дека некој нема да заболе од коронавирус, но дури и ако некој лесно ја поминал инфекцијата и речиси и да нема антитела. И од преходни вакцинации е познато дека најмногу антитела постојат неколку месеци по примање на препаратот, но сразмерно се намалува и нивниот број – до одредени ниво, кога тој пад значајно се забавува. Тоа зависи и од возраста на вакцинираното лице и од многу други фактори.
Од друга страна, имунологот објаснува дека и ако некој сразмерно брзо по вакцинирањето речиси и воопшто да не создал антитела, тогаш е веројатно дека тоа лице спаѓа во малиот процент на вакцинирани кај кои препаратот едноставно не делува и дека всушност не се заштитени.
