Срцевата слабост (инсуфициенција) е многу често и сериозно заболување за кое не постои дефинитивно излекување. Станува збор за состојба во која срцето не е способно да ја потиснува крвта низ телото и да овозможи функционирање на остатантите органи. Организмот не може да се ослободи од продуктите на метаболизмот, што доведува со насобирање на течност во белите дробови и другите делови од телото. Како последица на тоа настануваат промени во срцето, поради кои, во обид да се задоволат потребите на организмот, настанува зголемување на волуменот на срцевите кавитети, зголемувајќи го бројот на срцевите удари и на мускулната маса на срцето. Срцевата слабост може да биде и акутна кога се јавува поради акутно заболување на срцето најчесто при срцев удар.
Болестите што го оштетуваат срцевиот мускул доведуваат до состојба која се нарекува конгестивна срцева слабост.
Причини за појава на срцевата слабост најчесто се коронарна болест, претходно прележаниот миокарден инфаркт, хипертензивната болест на срцето, особено пациентите кои имаат нерегулиран крвен притисок, болестите на срцевите валвули, вродените срцеви заболувања, воспаленијата на срцевиот мускул, кардиомиопатиите, болните што имаат шеќерна болест.
Симптоми
- чувство на недостиг на воздух;
- општа слабост и брзо заморување;
- појава на отоци на нозете;
- надуеност и непријатност во стомакот;
- губење апетит;
- отежнато дишење кое се интензивира во ноќните часови;
- неможност на пациентот да лежи на рамно при што веднаш се јавува чувство на „глад” за воздух;
- појава на кашлица и искашлување на пенлив секрет;
- потреба за мокрење во ноќните часови;
- појава на симптоми во вид на заборавеност и поспаност (поради лошата исхрана на мозокот).
Диајгнозата се потврдува по земањето на анамнезата на пациентот и физикалниот преглед и со спроведување на специјални испитувања, како електрокардиограм, ехо на срце, коронографија или РТГ на гарден кош.
