Кога доаѓа и до најмала промена на времето се појавуваат и нови бактерии и вируси, кои поприлично го загрозуваат здравјето и го отежнуваат нормалното секојдневно функционирање. Меѓу нив е и стомачниот вирус кој може да биде доста напорен, а ни малку не олеснува податокот дека за него не постои ниту еден конкретен лек. Официјалното име на стомачниот грип е гастроентеритис и тој се опишува како воспаление на гастроинтестиналниот тракт. Ваквото воспалените е резултат на вирусна инфекција која се случува во системот за варење, иако понекогаш инфекцијата може да биде и бактериска. Најмногу ги погодува децата заради тоа што имуниот систем се уште не им е во потполност формиран.
Симптомите на стомачен вирис се лесно забележливи, а најчесто се работи за мачнина, иако лекарите сметаат дека се состојат од неколку фази. Пред се, се појавува мачнина, а потоа малаксаноста и благо зголемената телесна температура. Сепак, овие почетни симптоми лесно можат да преминат во сериозни мачнини кои се придружени со повраќање, и мошне често дијареја, што автоматски ќе значи дека организмот ќе дехидрира. Исто така, не се туѓи ниту симптомите како болка во мускулите, умор и треска.
Најголем проблем поврзан со стомачниот вирус е тоа што за него не постои ниту еден конкретен лек кој би овозможил брзо и лесно оздравување. Едноставно треба да се прележи и сите фази да поминат сами од себе. Сепак, постојат и неколку работи до кои би требало да се придржуваме, а се однесуваат на исхраната и внесот на течности.
Со оглед на тоа дека организмот мошне брзо дехидрира, треба да се земе електролитен раствор и во првиот час да се зема по една лажичка на пет минути, а потоа и почесто. Доколку телото не исфрла може да се земе и пробиотик или активен јаглен, а дури после неколку часа да се консумира некоја диетална храна како супа, препечен леб или компир.
Треба да се одбегнува: млеко и млечни производи, кафе и алкохол, чоколадо, житарки, масна и солена храна, газирани пијалаци, свежо овошје и зеленчук и сл.
Симптомите варираат од личност до личност, а вирусот најчесто се задржува пет до десет дена, со тоа што најинтензивни се во првите пет дена. Со оглед на тоа дека нема конкретен лек, а ниту вакцина, превенцијата е најдобро решение.