Децата на жени кои биле изложени на голем стрес додека биле бремени имаат скоро десетпати поголема веројатност да развијат растројство на личноста до 30-та година од животот. Дури и умерениот продолжен стрес може да има влијание врз развојот и да трае и по раѓањето на детето, се вели во едно ново истражување.
Растројство на личноста подразбира збир од проблеми што негативно влијаат врз нејзиниот и животот на другите. Ваквите личности обично се претерано анксиозни или емоционално нестабилни, на пример, или, пак, параноични и антисоцијални. Некои сметаат дека тоа се појавува кај околу пет отсто од севкупното население и оти најчесто е поврзано со менталното здравје, депресијата, проблеми со дрогата и алкохолот, гените.
Во истражувањето спроведено во Финска учествувале 3 600 трудници, а било следено нивото на стрес, како и развојот на децата родени меѓу 1975 и 1976 година. Кога тие деца наполниле 30 години, кај 40 од нив е забележан некаков вид дијагноза на растројство на личноста и сите биле тешки случаи.
Научниот труд покажал дека стресот во бременоста може да има долготрајно влијание врз детето, како и дека децата изложени на силен стрес кај мајката имаат 9,53 пати поголема веројатност од појава на растројство на личноста, отколку оние чии мајки немале стрес.
Постои ли решение?
Професорката Труди Сеневиратни од лондонскиот Кралски колеџ вели дека на сите мајки во бременоста им е потребна поддршка, како и дека ако идната мајка не се ослободи од стресот во бременоста, многу е веројатно дека тоа ќе се прелее и во постпородилниот период. Таа смета и дека намалувањето на стресот може да се прави според план и режим.
„Жените треба да научат да се одмораат, да бараат поддршка и да имаат со кого да разговараат околу тоа како се чувствуваат“, вели проф. Сеневиратни.
Се препорачува и умерена, избалансирана исхрана, редовен и мирен сон, како и откажување од цигари.
