Стручно со доц. д-р Александар Митевски: Ендоскопскиот третман на пилонидалната болест (EPSiT) е минимално инвазивна метода за решавање на враснатото влакно

Постојат голем број методи за лекување кои може да ги поделиме на отворени методи - методи со отворено зараснување на раната и методи со затворање на оперативната рана

Пишува: доц. д-р Александар Митевски, доктор по општа медицина, специјалист по општа хирургија и субспецијалист по абдоминална хирургија


Како се лекува Пилонидалната болест

Пилонидалната болест се лекува селективно, односно планирано со претходна процена на екстензивноста на болеста. Цел на лекувањето е да се постигне зараснување на раната со мал ризик за повторување на болеста, по кратка хоспитализација, максимален комфор на пациентите и низок степен на компликации. Постојат голем број методи за лекување кои може да ги поделиме на отворени методи – методи со отворено зараснување на раната и методи со затворање на оперативната рана. Анестезијата кај сите методи за пилонидална болест може да биде локална, регионална (спинална или епидурална) и општа, што зависи и од екстензивноста на процесот и од методата што ќе ја избереме.

Пилонидалната болест се лекува селективно, односно планирано со претходна процена на екстензивноста на болеста

Без разлика кој метод ќе го избереме, почетниот дел од интервенцијата се состои во ексцидирање – исекување, отстранување на зафатениот дел на кожата и под кожата. Разликата е во тоа што кај отворената метода ја оставаме раната отворена со соодветна преврска, болничкиот престој е од 1 до 3 дена, а понатаму во текот на 6-8 недели се прават преврски и контроли сè до пополнување на раната со ткиво. Кај затворените методи правиме затворање на раната, а за тоа постојат низа техники за затворање – од едноставно сошивање до креирање на сложени резени, болничкиот престој исто така е од 1 до 3 дена, а заздравувањето е во текот на 2-4 недели. Кај отворените методи постои подолг период на закрепнување, поврзан со чести контроли и преврски. Кај затворените методи закрепнувањето е побрзо и не е поврзано со чести посетина хирург. Постои и разлика во однос на повторувањето на болеста, кое е почесто кај затворените методи во однос на отворените.

Ендоскопски третман  

Покрај овие два основни типа лекување постојат и методи кои се помалку инвазивни. Принципот на овие методи е да се отстрани ткивото кое е инволвирано без да се прави дополнително оштетување на околното ткиво, што би овозможило побрзо заздравување, помала постоперативна болка и пократок период на враќање кон секојдневните активности, што се принципи на минимално инвазивните техники. Една од таквите методи е и ендоскопскиот третман на пилонидалната болест или ЕПСиТ (EPSiT – еndoscopic pilonidal sinius treatment).

Предност на минимално инвазивните методи е и тоа што не се прави голема деструкција на околните ткива, може да се повтори ако има потреба или да се направи друга процедура доколку е потребно.

Методата се состои во видеоасистирана минимално инвазивна метода со која директно визуелно се иследува и чисти целиот канал на синусот и на цистата, доколку постои, а потоа се остава со соодветна дренажа да зарасне. Болничкото лекување е од неколку часа постоперативно до еден ден, заздравувањето е до две недели, а враќање на секојдневните активности по 3-5 дена. Во однос на повторувањето на болеста, процентот е на ниво на затворените методи или нешто повисок. Сепак, не треба да се заборави дека естетскиот дел е многу подобар. Предност на минимално инвазивните методи е и тоа што не се прави голема деструкција на околните ткива, може да се повтори ако има потреба или да се направи друга процедура доколку е потребно.

                                                 Подготви: Сања Наумовска/sanja@panacea.mk