Пишува: Доц. д-р Александар Митевски, доктор по општа медицина, специјалист по општа хирургија и субспецијалист по абдоминална хирургија
Пилонидалната болест, синус или циста, претставува воспаление на кожата кое најчесто ја зафаќа интерглутеалната бразда (спојот на десната и на левата страна на задникот) на нејзиниот горен дел. Се јавува како еден или повеќе отвори кои водат во канал со различна должина, или синус, и често завршува со проширување кое го нарекуваме циста. Иако поретко, сепак може да се јави и на други делови на телото кои се покриени со влакна, во пазувите, околу папокот или во гениталната регија.
Причината за појава на пилонидалната болест се смета дека е навлегувањето на влакна во кожата и во поткожното ткиво.
При притисок и триење на местото доаѓа до кршење на влакната кои навлегуваат во кожата по што се прави канал околу самите влакна кој се исполнува со олупен епител – дебри и влакна.
Содржината на синусот предизвикува воспалителна реакција на ткивото и како резултат на воспалението се јавува грануломатозно воспалително ткиво кое најчесто се наоѓа на самиот канал на синусот и на ѕидот на цистата.
МАЖИТЕ ПОПОДЛОЖНИ НА БОЛЕСТА ОД ЖЕНИТЕ
Појавувањето е поврзано со машкиот пол (4:1 во однос на женскиот), хигиенските навики – зголемената влакнавост во регијата, зголемена телесна тежина, долготрајно седење и фамилијарна поврзаност. Се презентира со лепеза од симптоми. Често може да е асимптоматска со постоење на неколку отвори кои се на средината на браздата меѓу двата глутеуса, понекогаш може да има отвор кој се наоѓа на едната или на другата страна на задникот или да оди накај сакралната регија – крстот. Повремено може да се јави секреција – течење на чиста или заматена течност од отворите, а може да има и примеси на крв и на слуз. При поизразно воспаление може да истекува и гној. Доколку се јави воспаление со гнојна содржина, се јавуваат оток, црвенило и болка која може да биде константна и во вид на биење, па сè до општи знаци на инфекција како температура, треска и чувство на слабост.
КОГА ИМА СОМНЕВАЊЕ, ВЕДНАШ НА ЛЕКАР
Секогаш кога се сомневаме дека постои некаква промена на нашето тело, потребно е да се направи консултација со доктор. При појава на некоја од набројаните промени, без разлика дали има или нема симптоми, потребно е да се јавите кај вашиот матичен доктор кој понатаму ќе ве упати на соодветен специјалист. Не треба да се чека за да се манифестираат симптомите на воспаление или да се јави болка за да направите консултација. Карактеристично за оваа болест е тоа што може асимптоматски или со сосема мали симптоми да развие поголема мрежа на канали и да зафати поголема површина од кожата и од поткожното ткиво, со што понатаму го усложнува и третманот.
ПРИ ЛЕКУВАЊЕТО Е ВАЖНА ХИГИЕНАТА
Во однос на третманот на пилонидалната болест, доколку е асимптоматска т.е. нема знаци за воспаление и има само неколку отвори од кои не се цеди содржина, третманот може да се одложи, не да се избегне. Препорачливо е во тој случај да се посвети поголемо внимание на хигиената и да се отстранат влакната сè до конечното третирање на болеста.
Доколку се јават знаци за локално воспаление, оток, црвенило или болки, се проценува дали е само воспаление или има и колекција – насобран гној што претставува абсцес кој треба итно да се дренира. Во тој случај треба да се направи инцизија (да се отвори гнојната колекција) и да се евакуира и дренира.
Оваа постапка се изведува во локална или во општа анестезија во зависност од наодот и од подготвеноста на пациентот за соработка. Понатаму, се прават контроли и се следи зараснувањето на абсцесната шуплина и на раната. Акутниот третман не е дефинитивен третман на пилонидалната болест, туку е само интервенција која го решава акутното воспаление кое претставува влошување или компликација на постојната пилонидална болест. Во мал број случаи може да заврши и како дефинитивно решение, односно да не се повтори болеста.
Подготви:Сања Наумовска/sanja@panacea.mk
