Александра Тимковска/Aleksandra@panacea.mk
Важиш за некој кој исклучително води сметка за начинот на живот. Спортуваш, внимаваш на исхраната … колку е тешко/лесно да се има ред кога за тебе денот е ноќ, а ноќта ден?
Панчо: Пред се, треба тоа да го сакаш и да си карактер, со оглед на тоа што имаш многу искушенија бидејќи настапуваш навечер, си истоштен и многу ти се јаде, бидејќи е вечерна работа. Начинот на исхрана според мене е и начин на живот, но не ги осудувам другите што се хранат како што тие мислат. Битно е и да кажеме дека не 
значи оти ако се храниш здраво ќе живееш подолго, нели ха, ха, ха…
Како ти поминува еден ден, кога вежбаш, како се храниш?
Панчо: Се хранам генерално исто како и останатите денови кога не вежбам, со тоа што можеби тој ден внесувам повеќе протеини.
Линијата ти е непроменета со години, иако на почетоците имаше и вишок можеби… Како ти успева?
Панчо: Со оглед на тоа што имав вишок килограми, кога го достигнав зенитот од дебелина според мене (74 кг) во тоа време се дружев со екипа спортисти и ме натераа да влезам со нив во теретана. Едноставно со нивна помош вежбањето ми стана дел од секојдневието, ги применував и советите кои ми ги даваа околу исхраната и откако ја достигнав идеалната тежина, решив да ја задржам, со мали отстапки од две до три кила покачување во зима. Потоа продолжив малку попрофесионално да вежбам со личен тренер и мој добар пријател Мирко Петровски, кој е етаблиран и докажан бодибилдинг и фитнес тренер во Македонија и пошироко, и покрај него ги научив сите тајни на успехот околу исхраната. Секогаш експериментирам, па во моментов за прв пат сум на вегански режим, т.е. 28-дневна детоксикација под раководство на Маја Платнар. Во некое наредно интервју ќе ви ги кажам резултатите (ако останам жив од веганската екскурзија) ха, ха, ха…
Важиш за личност која нема проблем да го каже своето мислење јавно, а не го зачува само за себе ниту проблемот со анксиозноста?
Панчо: Зборувам за се отворено со цел да помогнам некому доколку можам, кој мисли дека е сам на светот со тој проблем. Анксиозноста е еден од најголемите проблеми на денешницата, а не е воопшто страшна доколку се прифати и има стручно лице да ти помогне и да те насочи.
Што ти се случуваше и како успеа да го надминеш овој проблем?
Панчо: Симптомите на анксиозност се индивидуални, така што јас со моите имав многу потешкотии, но кога сфатив дека физички сум сосема здрав, почнав да успевам да живеам со тоа. Не е лесно, но тоа го прифатив како дел од мене и продолжуваме напред.
Со оглед на тоа дека си и родител кои се основните начела на кои ги воспитуваш своите деца?
Панчо: Немам некои посебни принципи, само им укажувам на лошите работи кои ги прават. Сепак тие се се уште мали и се деца и сакам да оставам да уживаат во детството, а преку разговори се обидувам да ги направам да се подобри како луѓе, да знаат да почитуваат, да ценат, да сакаат и да бидат хумани.
Како се релаксираш, имаш ли можеби некое хоби?
Панчо: Во последно време и немам многу време за релаксација, но, за среќа, мојата работа ми е хоби, па се чувствувам прилично релаксиран при вршење на работните обврски. Нормално, покрај тоа обожавам кога сум во манастир, да возам велосипед, да читам книги и да се дружам со моите блиски.
Кој би бил твојот совет во однос на здравјето за читателите на Panacea.mk?
Панчо: Генерално, секој најубаво си го познава своето тело и сите тие исхрани, вежбања, делуваат различно кај секого. Мој единствен совет е обавезно да можат да најдат пет часа за сопственото тело во неделата и да избегнуваат брза храна, пржени работи, благи работи, повеќе овошје и зеленчук и правилна комбинација на храната.
