С ите веројатно ги помните сите пријатели од училишните клупи што можеле да запомнат сè по само едно читање, додека вие со денови се борите со една лекција. Но, и во тоа има добри вести. Научниците откриле дека брзото помнење на информациите не значи дека тие луѓе се попаметни од другите.
Всушност, интелигенцијата не мора секогаш да значи и добра меморија. Мозокот работи на начин што некои работи ги помни, а други ги заборава. Заборавањето, од таа причина е фундаментален дел од интелигенцијата и подеднакво е важно како и помнењето.
Целта на помнењето не е да се сеќавате на сè, туку да даде одредени информации заради ефикасно и брзо донесување одлуки. Затоа е важно мозокот да ги заборави нејасните детали и да создаде место за повеќе корисни информации.
Се поставува прашањето зошто нашето тело користи толку енергија за да ги спаси спомените, троши и енергија за да заборава информации? Постојат две објаснувања.
Прво, во светот на постојано ажурирање, информациите со кои секојдневно се соочуваме многу брзо стануваат неважни. Мозокот, пак, се обидува да се справи со секојдневните одлуки, а постојаното повторување на сеќавањата може да му попречи во тој процес. Затоа, заборавањето на информации кои не се релевантни за сегашноста, е всушност е услов за да станеме поинтелигентни.
Друга причина за заборавиме е прифаќање на минатото во општа форма и поврзување со нови искуства, процес кој се нарекува регулација.
Значи, не мора да се грижите ако не се сеќавате на деталите од учебниците по историја или хемија, вашиот мозок ги сортира потребните информации за поедноставна иднина.
