Иако маркетите и продавниците се преполни со безглутенски производи, децата би требало нив да ги консумираат единствено ако страдаат од интолеранција на глутен, односно од автоимуното зболување целијакија, истакнуваат лекарите од Германското здружение на педијатри.
Целијакијата е хронична болест која се карактеризира со интолеранција на глутен, составен дел на многу продукти кои ги користиме во секојдневната исхрана. Се јавува како хронична воспалителна болест на цревата која е најчеста кај децата.
Кај ваквата дијагноза воведувањето на безглутенска исхрана е нужно, но кај здравите деца не треба да се избегнува за да не дојде до недостаток на останатите нутриенти важни за нормален раст и развој, порачуваат од организацијата.
Храната без глутен често содржи повеќе маснотии, шеќери и сол, а помалку витамин Б, железо и фолна киселина, како и други важни нутриенти. Поради тоа, исхраната кај децата кои не патат од целијакија, базирана само на такви производи може да резултира со нуспојави, како дебелина. Осумте витамини од Б групата на телото му овозможуваат да добие енергија од храната што ја внесуваме во организмот, истовремено поттикнувајќи го да произведува црвени крвни зрнца кои го разнесувваат кислородот низ телото.
Сите оние кои консумираат безглутенски производи без вистинска причина, при тоа консумираат и помалку влакна важни за правилна дигестија, предупредуваат германските педијатри. Тие истакнуваат дека исфрлањето на глутенот од исхраната на детето кое нема симптоми на целијакија не мора нужно да има позитивен ефект.
Влакната и житарките се важни бидејќи го контролираат нивото на шеќер во крвта, помагаат при чувството на ситост по јадењето и ја регулираат работата на цревата.
Педијатрите потсетуваат дека глутенот е мешавина од два вида протеини – глутенин и проламин кој најчесто го има во житарките како пченица, ‘рж и јачмен, како и во храна за која и не знаеме дека содржи глутен, како зачините за салата, крем супите, соја сосот и некои пијалаци.
