Зголемената слезина (спленомегалија) е речиси секогаш последица на други болести

Симптомите на зголемена слезина се болка во пределот на слезината, која се шири во левото рамо, притисок на желудникот препратен со чувство на исполнетост после земање мала количини на храна

Спленомегалија претставува патолошка состојба која се карактеризира со зголемување на слезината. Спленомегалија е сериозна болест која претставува голем ризик од руптура на слезината што доведува до по живот опасно внатрешно крвавење.

Причина за болеста

Спленомегалија е речиси секогаш последица на други болести како што се миелопролиферативни и лимфопролиферативни болести, Гаушерова болест, колагеноза и заразни болести (инфективна мононуклеоза). Многу зголемената и палпабилна слезина настанува поради хронична лимфоцитна или миелоцитна леукемија, не-Хоџкин лимфом и миелофиброза (нарушување на коскената срцевина во кои коскената срж се заменува со фиброзно ткиво).

Симптоми

Спленомегалијата често не предизвикува специфични симптоми.

Симптомите кои ја придружуваат се болка во пределот на слезината, која се шири во левото рамо, притисок на желудникот пропратен со чувство на исполнетост после земање мала количини на храна.

Спленомегалијата ја следат проблеми со крвавење и симптоми на инфекција (хепатитис, туберкулоза, сифилис) и анемија (српеста анемија, таласемија).

Слезината е орган на лимфниот систем, кој складира крв, а, исто така, ги отстранува и изумрените црвени крвни зрнца. Сместена е на левата, горна страна од абдоменот, зад желудникот и под дијафрагмата. Има две страни од кои едната кон дијафрагмата, а другата кон стомачните органи на која се наоѓа влезен отвор. Од тука влегува слезенска артерија, а излегува слезенска вена.

Дијагноза

Дијагнозата се поставува на база на анамнеза, преглед, лабораториски испитувања на крвта и испитувања како ултразвук, CT или МРИ).

Прогноза на болеста

Прогнозата зависи од причината за болеста. Правилниот третман овозможува нормален живот, но потребно е да се избегнуваат спортови во кои има контакт.

Третман

Третманот е насочен кон основната болест. Во некои случаи, спленомегалија е потребно да се третира со радиотерапија или хируршко отстранување на слезината.