Заразата била се поблиску и поблиску до нивниот дом. Со коронавирус се заразиле нивните пријатели, повеќето колеги, а понекогаш и нивните деца или баби и дедовци. Се чинело дека е прашање на време кога среќата ќе ги напушти и оние кои се уште не го “закачиле“ вирусот.
Но, некои луѓе успеаја да поминат недопрени низ повеќе бранови на инфекцијата, дури и во време на оние најзаразните варијанти. Коронавирусот во двете пандемиски години ги поштеди, барем според нивното сознание.
Некои мислат дека тоа е затоа што строго се придржувале до пропишаните мерки за спречување на заразата. Други дека едноставно имале среќа. Трети се прашуваат дали нивната инфекција била асимптоматска, особено на почетокот кога тестирањата не беа широко распространети.
КОМБИНАЦИЈА НА ФАКТОРИ
Една и конечна причина со која би се објаснило зошто некој не се заразил – нема. Причината веројатно е комбинација на фактори. “Многу хипотези се чинат прифатливи“, тврди Леиф Ерик Сандер, шеф на Одделот за инфективни и респираторни болести во болницата Charite во Берлин.
Пред се, важно е да се има предвид дека голем број на инфекции со коронавирус поминуваат целосно или во голема мера незабележани.
ГЕНИ И КРВНА ГРУПА
Во мета-анализата објавена минатата година во списанието JAMA, авторите напишаа дека приближно 40 отсто од луѓето со потврдена дијагноза на КОВИД-19 во моментот на тестирањето биле асимптоматски. Податокот се темели на 95 меѓународни студии во кои биле вклучени 30 милиони луѓе.
Во откривање на инфекцијата очигледно игра улога и зачестеноста на тестирање. Кој редовно не се тестирал, поголема е веројатноста дека не бил свесен за потенцијална блага инфекција.
И гените можат да играат улога во тоа дали некој ќе се зарази, вели Улф Дитмер, директор на Институтот за вирусологија во Универзитетската болница во Есен.
“Има луѓе кои се поподложни на маларија или ХИВ поради нивните генетски карактеристики. До одреден степен, ова важи и за SARS-CoV-2 “, вели тој и додава дека истото важи и за крвната група. Бидејќи не само што влијае на тежината на болеста, туку и на подложноста на вирусот.
Притоа, заштитата што ја обезбедува вакцината често се потценува. И иако нивото на антитела со тек на времето се намалува, таа со месеци останува доволно висока, што, вели д-р Сандер, го намалува бројот на зарази.
Д-р Дитмер додава дека е откриено дека посебна подгрупа на антитела нуди особено добра заштита од зараза со коронавирус. “Мерењето на нивните нивоа е многу скапо и комплицирано, па и не се спроведува. Така да не можете да знаете дали некој ги има или не“.
ОКОЛНОСТИ ИЛИ СЛУЧАЈНОСТИ
Друг феномен кој треба да се спомене е фактот дека неколку денови по инфекцијата со еден патоген, луѓето се типично помалку чувствителни на зараза со некој друг. Со други зборови, обична настинка, одредено време би можела да штити и од коронавирус.
“Тоа е делумно поради интерфероните, одбранбени протеини во слузницата кои ја намалуваат чувствителноста на SARS-CoV-2 во тој временски прозорец“, вели д-р Сандер.
Кај некои луѓе имуниот систем многу брзо сам успева да го елиминира вирусот од организмот.
НЕ СТЕ ТРАЈНО БЕЗБЕДНИ
“Шведска студија откри Т-клетки (тип на бели крвни зрнца кои се дел од имуниот систем) кај луѓе кои не биле позитивни по близок контакт со заразени членови на семејството. Ова е знак дека нивниот имун систем ‘имал работа’ со вирусот се справи“ со вирусот SARS-CoV-2, иако тоа не можело секогаш да се детектира“, објаснува д-р Сандер.
И што може да се заклучи? Можеби сте го имале вирусот без да знаете, можеби сте имале корист од некои привремени околности или некои генетски фактори или едноставно луда среќа.
“Ништо од ова не значи дека сте трајно безбедни. Новата варијанта на коронавирусот или променетите околности може целосно да го сменат тоа“, вели д-р Сандер.
