Факт е дека некои луѓе полесно поднесуваат болка и ја чувствуваат помалку од другите. Болката е најчеста причина поради која луѓето бараат медицинска помош. Во нормални околности, болката сигнализира повреда, а природна реакција на тоа е да се заштитиме и опоравиме, а болката целосно да престане.
Луѓето се разликуваат, не само по способностите, туку и по толеранцијата и реакцијата на болка, а еве зошто е тоа така. Истите фактори – психосоцијални, генетски, окружување – кои го одредуваат нашето здравје, влијаат и на чувствителноста на болката.
Значи, покрај гените кои играат многу важна улога во тоа, од менталната и физичката состојба на лицата, од нивните претходни искуства – болни, трауматични – но и од окружувањето, може да зависи реакцијата на болката.
Не се сите гени за болка исти
Многу се знае за бројот и локацијата на гените кои ги има во ДНК, идентификувани се и милиони мали варијации на тие гени, од кои некои имаат познати ефекти, а некои не. Тие варијации може да се јават во различни форми, но најважна е варијацијата на нуклеотидниот полиморфизам или скратено СНП. Постојат приближно 10 милиони познати СНП во човековите гени, а комбинацијата од СНП го прават ДНК единствен.
Бројни докази укажуваат дека десетина гени и различни варијации ја одредуваат чувствителноста на болка како и тоа колку аналгетииците може да помогнат во намалување на болката или ризикот од развивање на хронична болка.
Историја за толеранција на болка
Првите студии на тема чувствителност на болка правени се меѓу семејствата кои имале ретка состојба карактеризирана како отсуство на болка. Како прв ваков случај се смета човек кој работел во циркус. Во шеесетите години од минатиот век се испоставило дека постојат неколку семејства со деца кои се имуни на болка.
Тогаш медицината не била толку напредна за да се утврди причината, но се испоставило дека во тие семејства постои ЦИП – односно специфична мутација на гени кои спречуваат испраќање на сигнали за болка. Иако можеби звучи идеално, да се живее живот во кој не можете да почувствуате физичка болка, овие луѓе мора да бидат многу внимателни поради сериозни повреди или фатални болести. На пример, детето кога ќе падне и ќе се удри тоа плаче, но кога не чувствува болка, тоа нема да плаче ниту да ја искрши ногата.
Исто така, нечувствувањето на болка значи дека лицето не може да чувствува ни болка во градите, која предупредува на срцев удар,или слични медицински состојби, кои може да завршат фатално.
