Иако нашиот мозок сочинува само два отсто од вкупната телесна тежина, тој важен орган троши половина од нашите дневни потреби за јаглехидрати, а глукозата му е најважно гориво. Под акутен стрес на мозокот му се потребни 12 отсто повеќе енергија отколку во нормални околности, заради што многумина од нас посегнуваат по слатко залче.
„Јаглехидратите се најбрз извор на енергија за организмот. На когнитивните тестови испитаниците под стрес пред јадењето имале прилично лоши резултати, но нивните резулати се подобриле кусо по консумирањето храна“, вели доктор Аким Петерс, дијабетолог и научник кој се бави со истражување на мозокот на Универзитетот Луебек.
Кога сме под стрес расте нивото на хормонот кортизол, а имаме потреба за шеќер затоа што ако го консумираме расте нивото на друг хормон – серотонинот, кој смирува и опушта. На тој начин организмот бара средство за опуштање. Шеќерот го покренува центарот за задоволство и награда во мозокот на ист начин како некој да ви се насмевне или дури како да сте заљубени.
Но во хипоталамусот има и регулатори кои делуваат како своевидни чувари. Имено, кога регистрираат дека во мозокот недостасува глукоза, тие го блокираат протокот на информации. Токму затоа, штом мозокот покаже потреба за енергија посегнуваме по јаглехидрати, дури и ако остатокот на телото е добро снабден со нив. Потребата за слатко неретко се јавува и на работа затоа што луѓето во такво опкружување често се под стрес, па нивниот мозок има зголемена потреба за енергија.
