Сонот е сензација во мозокот што се појавува за време на спиењето. Научниците се уште дебатираат за тоа зошто се појавуваат соништата, но најчесто прифатена теорија е онаа на Фројд, кој вели дека соништата претставуваат скриени желби, стравови и чувства. 
Фројд ги објаснува соништата како желба за исполнување, задоволството кое се јавува ненамерно во процесот на размислување. Тој, исто така, објаснува дека соништата се создаваат од искуството од претходниот ден, но тие може да бидат поврзани со кое било преживеано искуство во животот. Во соништа се појавуваат и повеќе искуства комбинирани заедно. Така, доаѓа до испреплетување на различни и неповрзани места и луѓе во истиот сон.
За време на спиењето мозокот ги избира стимулите и искуствата кои ќе ги запамти бидејќи нив ги смета за битни. Краткотрајното помнење се претвора во долгорочно. Она што останало потиснато, игнорирано или одбиено во текот на денот, ќе се појави во соништата
Невролозите велат дека не може да се открие изворот на соништата ни кои делови од мозокот се активни за време на сонувањето. Тврдат и дека не се знае каква цел имаат соништата за умот и телото.
Понекогаш луѓето можат да доживеат и надворешни дразби, како што е звукот на будилникот. Тоа се случува затоа што умот се исклучува од надворешниот свет во текот на спиењето, па не е во можност да даде точно значење на она што се случува. Исто така, е можно да се постигне и обратна ситуација. Луцидните соништа се оние во кои луѓето се свесни дека сонуваат бидејќи содржината во нив во суштина е нереална. Таквите соништа можат да се контролираат.
Гледањето на телевизија, исто така, влијае на соништата. Истражувањата покажаа дека луѓето на возраст под триесет никогаш не сонувале монохроматски или црно-бело. Докажано е дека луѓето постари од шеесет години половина од соништата ги имаат во овие две бои токму поради изложеноста на таков вид на телевизија.
