Секое второ домаќинство во германскиот главен град Берлин има само по еден член, па затоа во градот веќе постојат служби за помош на постари лица, служби кои вклучуваат телефон, професионално организирање забави и дружења. Истражувањата покажуваат дека луѓето се помалку се дружат и социјализираат и тоа им влијае врз здравјето. Ова не проблем само на Германија, туку феномен присутен „од Јапонија до Америка“.
Според официјалните податоци, најмалку 300 лица годишно умираат во своите станови, при што никој не го забележува тоа со недели. Берлин поради тоа, меѓу другото, го доби и прекарот „престолнина на осаменоста”. Велика Британија, пак, од лани има министер за осаменост, кој беше поставен откако во јавноста се појавци податокот дека девет милиони Британци страдаат од чувство на осаменост. А токму осаменоста се смета дека поштетна за здравјето и од пушењето 15 цигари дневно. За жал, осаменоста не е одлика само на повозрасното население.
Во САД, на пример, најосамени се луѓето родени во 90-тите години од минатиот век и на почетокот на овој. Речиси половина од Американците велат дека понекогаш или постојано се чувствуваат осамено, се наведува во истражувањето на компанијата за здравствено осигурување „Сигна”. Во Јапонија, пак, со децении се активни кафулиња каде што осамените момци и девојки плаќаат девојка или момче за разговор, прошетка или дружење. Според Американскиот национален институт за здравје, последиците од осаменоста се: висок крвен притисок, срцеви болести, вишок килограми, ослабен имун систем, анксиозност, депресија, намалени умствени способности, Алцхајмерова болест, па дури и смрт.
