Дали знаете како нашето тело се штити од опасности?!

И пред да станеме свесни дека нешто не е во ред со нас, нашето тело веќе ги алармирало механизмите за одбрана

Човековото тело е мошне комплексна „збирка“ од бројни системи и биолошки процеси, од кој секој си има своја задача. Одбранбениот механизам 24 часа дневно, седум дена во неделата, не штити од потенцијални опасности кои можат да ни наштетат. Во продолжение дел од механизмите со кои телото не брани, а за тоа воопшто и да не сме свесни: 

Кивање – Кивањето е начин на кој телото се ослободува од штетните материи, како алергени, микроби и прашина кои се насобрале во носните патишта.

Истегнување – Секое утро инстинктивно, уште в кревет, се истегнуваме за да се подготвиме за физичките предизвици кои не чекаат во текот на денот. Истовремено, истегнувањето ги покренува нашите мускули, го подобрува расположението и го воспоставува протокот на крв во организмот.

 

Зевање – Основната намена на зевањето е да го „разлади“ мозокот кога се прегреал, односно преоптоварил.

 

Икање – Кога јадеме пребрзо или добро не ја џвакаме храната или едноставно се прејадуваме, доаѓа до грчење на дијафрагмата кое настанува како резултат на надразнување на нервите или мозочните центри кои ги контролираат дишните патишта. Со икање нашето тело се брани.

Сепнување во сон – Го знаете она чувство кога ќе легнете да спиете и штотуку ќе почнете да тонете во сон, вашето тело нагло ќе се сепне?! Сите мускули нагло ви се згрчуваат, а вие имате чувство како да сте паднале од кревет. Објаснувањето е едноставно – кога почнувате да тонете во сон, дишењето и пулсот се забавуваат, мускулите се опуштаат, а вашиот мозок тие сигнали ги толкува како навестување на смрт. Па така, се обидува да ве спаси со „удар“.

 

Плачење – Освен што солзите го штитат окото од контакт со страни тела, научниците веруваат дека во стресни ситуации нашето тело создава нов, моќен извор на иритација кој ќе ни го оттргне вниманието од болката што ја преживуваме во тој момент.

 

Губење на памтењето – Нашиот ум буквално ги брише страшните трауматски настани од нашето сеќавање.

Накострешеност – Тоа всушност е физиолошки одговор на студениот воздух или интензивна емоција, како што е стравот. Адреналинот е, исто така, еден од придвижувачите на ваквата состојба. Примарната фунција е да ни помогне да се затоплиме кога ќе загубиме премногу топлина.