Од средината на 20 век воочен е алармантен пораст на луѓе кои заболуваат од миопија или кратковидост. Се верува дека појавата на миопија е поврзана со повеќечасовно седење пред компјутер, или други електронски уреди, па и од читање.
Меѓутоа, научниците докажале дека, иако миопијата може да се поврзе со поминување премногу време пред овие апарати, сепак тоа не е причина за оваа загрижувачка појава.
Она што предизвикува кратковидост е просторот каде што го поминуваме времето, а не активностите кои ги извршуваме.
Истражувањето што го направил проф. Доналд Мути на Универзитетот во Охајо било спроведено на 500 деца на возраст од 8 и 9 години кои на почетокот на истражувањето биле испрашувани како го поминуваат своето време. После пет години, едно од пет деца станало кратковидо. Докажано е дека на кратковидоста големо влијание има времето кое децата го поминуваат надвор. Децата може да читаат или да играат игри на мобилен телефон, се додека се надвор, што значи дека е многу поважно местото, од активностите кои ги извршуваат. Заклучокот до кој дошле научниците е дека изложеноста на дневна светлина, е она што го спречува очното јаболко од напрегање, што предизвикува кратковидост.
Недостатокот на светло го намалува нивото на допамин во мрежницата.
Многу истражувања ја докажуваат теоријата дека светлоста има заштитен фактор, бидејќи го стимулира испуштањето на допамин – невротрансмитер во мрежницата кој го спречува напрегањето на окото. Допаминот во мрежницата се создава во текот на денот, и тој му овозможува на окото да ги надмине тешкотиите при преминот од дневно светло во темница и обратно. Значи, доколку децата поминуваат премногу време во затворена просторија, нивното тело не произведува доволна количина на допамин во мрежницата, што спречува окото правилно да се привикнува од светлина на темнина, што може да остави трајни последици по видот.
