Лековите познати како инхибитори dipeptidyl peptidase-4 (DPP-4) или глиптини, кои се користат во лекувањето на дијабетес тип 2, може да го зголемат ризикот за развој на воспалителни болести на цревата, покажала новата студија на канадски тим на истражувачи предводен од Лоран Азулеј од Универзитетот Мекгил. Се смета дека кај пациенти кои се склони кон автоимуни состојби, овие лекови треба да се заменат со други лекови за третман на дијабетес.
Слично на тоа, лекарите би требало кај пациентите на инхибитори DPP-4 да ги следат нивните гастроинтестинални симптоми. Имено, кај пациенти со перзистентни симптоми кои се компатибилни со воспалителни болести на цревата како што се упорни болки во стомакот или дијареја, би требало да се следи дали доаѓа до влошување на симптомите.
Инхибиторите DPP-4 ја контролираат хипергликемијата со блокирање на дејството на DPP-4 ензимот, што доведува до зголемување на концентрацијата на глукагон сличен на пептид-1 (GLP-1).
Интересно е дека употребата на инхибитори DPP-4 е значително поврзана со улцеративен колитис, но не и со Кронова болест, се вели во истражувањето, кое беше објавено во „BMJ“
Во глиптини се вбројуваат: sitagliptin, vildagliptin, saksagliptin, linagliptin, gemigliptin, anagliptin, teneligliptin, alogliptin, trelagliptin, omarigliptin, evogliptin, gosogliptin и dutogliptin.
