Не е реткост луѓето менталните заболувања да не ги сфаќаат сериозно колку и физичките, само затоа што кај овие другите симптомите се видливи. Меѓутоа, анксиозноста е вистинита болест, исто колку и дијабетесот. Затоа, нема потреба да се срамите доколку страдате од анксиозност и слободно за тоа разговарајте и на работното место. Колегите и претпоставените ќе имаат повеќе разбирање доколку сфатат што ова заболување подразбира, па затоа објаснете им како се чувствувате кога имате напади на паника.
Нема да добиете отказ
Повеќето луѓе кои се борат со анксиозност се плашат дека ќе добијат отказ, доколку претпоставените дознаат за болеста. Секако, ова нема да се случи. Сепак, доколку анксиозноста ви пречи во извршувањето на работните обврски, побарајте помош од стручњаци кои ќе најдат начин за лекување и држење на анксиозноста под контрола.
Соработувајте со болеста, не одете против неа
Лицата кои се борат со панични напади, ја прифатиле својата болест. Многу е важно да не негирате дека имате анксиозност, бидејќи оваа блокада ќе предизвика посилни напади.
Стресот нека биде на ваша страна
Наместо на стресот да гледате како на непријтел, сфатете дека стресот и анксиозноста се знаци дека нешто ви е важно и дека давате се од себе да ја завршите работната задача.
Што ве прави среќни?
Обидете се да пронајдете што ве прави среќни. Било да е тоа пауза и кафе со омилениот колега, музика, или преокупација со работата, не е важно. Овие моменти на среќа ќе ги намалат симптомите на нервоза и анксиозност.
