Не се сите семејства задоволни со улогата на татко – хранител, а за многумина идеален тип на маж е професионалец, кој работата успешно ја комбинира со улогата на грижлив родител.
Иако кај нас работите се се уште поинакви, а жените се оние кои се борат со секојдневните домашни и работни обврски, сепак, Германците имаат други „маки“. Тие велат дека постои сериозна опасност татковците да „согорат“ носејќи се со товарот на семејниот и деловниот живот, додаваат германските експерти, кои за промена, се осврнуваат на улогата на мажот во семејството и на професионален план. Според нив, многу мажи не сакаат да побараат помош.
- На ризик се особено изложени оние кои најмногу се трудат да бидат совршени сопрузи и татковци, изјавила Хелен Хајнеман од Германскиот институт IBP за превенција на психолошки кризи.
Многу мажи си поставуваат премногу очекувања, а има и работодавачи кои не ги разбираат сите барања на семејниот живот. Од мажот се очекува да даде максимум на работа, без оглед на тоа колку време мора да посвети на семејството.
Најдобра стратегија е да се избегнува нерамнотежата во одговорностите, која може да предизвика непотребен стрес кај родителите
Секој татко кој сака да си помогне треба свесно да инвестира време и енергија во постигнувањето на таа цел, изјавил Роберт Рихтер, задолжен за едукација.
На татковците, кои можат тоа да си го дозволат, им се советува да се занимаваат со некоја работа со скратено работно време, доколку чувствуваат потреба дека треба да поминуваат повеќе време со своето семејство.
Хајнеман вели дека работодавачите не се единствениот извор на притисок и дека постојат жени кои може да создадат впечаток дека нивниот партнер не ја исполнува улогата на родител на задоволителен начин.
„Тоа е страшно фрустрирачки за мажите“, вели Хајнеман. „Ако жената сака нејзиниот партнер да биде успешен, мора да му даде можност тоа да го постигне“.
Експертите сметаат дека нема потреба и мажите и жените да „заглавуваат“ во традиционалните родителски улоги, особено кога и мајката и таткото имаат кариера. Најдобра стратегија е да се избегнува нерамнотежата во одговорностите, која може да предизвика непотребен стрес кај родителите.
