Камењата во бубрег се резултат на намален внес на течност. Некои луѓе почесто создаваат камења поради одредени медицински состојби или вродена предиспозиција.
Од непознати причини бројот на луѓе со бубрежни камења во светот расте во последните 40 години. Во 70-те години на минатиот век 3,8 отсто од луѓето имале проблеми со бубрежни камења, во 90-те тој број се зголемил на 5,2 отсто, а во 2010 година се смета дека 5,8 отсто од светската популација имале бубрежен камен. Зачестеноста на бубрежните камења расте драматично со возраста. Кај мажите по 40-тата година од животот и продолжува да расте се до 70-те години. Кај жените честотата на бубрежните камења го достигнува максимумот во 50-те години од животот.
Бубрежните камења може да не предизвикаат болка кога се во бубрегот. Но, ако излезат од бубрегот и навлезат во мочниот канал може да предизвикаат нагла, јака болка. Симптоми на патувачки бубрежен камен се: силна, грчевита болка во грбот, слабината, стомакот и препоната, како и појава на крв во урината. Ако постои придружна инфекција на уринарниот тракт, можна е појава и на покачена телесна температура и треска.
Дијагнозата се поставува врз база на типичните симптоми кои ги предизвикува бубрежниот камен, како и со помош на одредени дијагностички методи: рендген снимка на уринарниот тракт, контрастна урографија или компјутеризирана томографија. Кај трудници или пациенти каде не е пожелна експозиција на радијација прегледот со ултразвук може да помогне во поставување на дијагнозата.
Повеќето бубрежни камења спонтано се исфрлаат од уринарниот тракт во првите 48 часа по почнувањето на бубрежниот напад. Лековите за болка можат да помогнат за ублажување на симптомите. Неколку фактори можат да влијаат на исфрлањето на камењата од уринарниот тракт. Тука спаѓаат големината и физичката градба на пациентот, претходни спонтани исфрлувања на бубрежен камен, зголемена простата, бременост.
Големината на каменот има многу голема важност. Камен со големина од 4 мм има 80 отсто шанси да биде спонтано исфрлен, додека камен со големина од 5 мм има 20 отсто шанси за спонтано исфрлање. Камен поголем од 9-10 мм ретко спонтано се исфрла од уринарниот тракт и обично бара некаков вид третман.
Најчеста причина за појава на бубрежната калкулоза е недоволното внесување на течности. Препорачливо е да се пие доволно течност за урината да биде бледожолтеникаво обоена, односно што повеќе разредена. Затоа секојдневно треба да пиете најмалку 8 до 10 чаши вода.
За камењата кои спонтано не се исфрлаат од уринарниот тракт се употребува процедура наречена литотрипсија (кршење на каменот).
