Се наоѓате во тесна просторија без прозорци (лифт, коридор) и одеднаш имате чувство дека некој ви диши во врат и не можете да земете воздух. Дали ова ви звучи познато? Ако одговорот е да, тоа значи дека страдате од клаустрофобија. Оваа фобија може да биде многу непријатна, принудувајќи некои луѓе намерно да ги избегнуваат таквите простори, а други, пак, се соочуваат со многу акутни симптоми. Еве што треба да знаете за клаустрофобијата.  

Карактеристично за оваа фобија е чувството на задушување, на притисок, чувство како да се наоѓате во затвор. Клаустрофобијата е прекумерен и ирационален страв од затворен и тесен простор. Ова всушност е една од најчестите фобии, но често се занемарува или потценува. И кога нарушувањето достигнува патолошко ниво, лицата со клаустрофобија имаат тенденција да избегнуваат каква било ситуација што може да ги доведе до таква состојба. Ова ја менува нивната дневна рутина и го поттикнува прашањето на анксиозно нарушување. Тие се стремат да избегнуваат не само користење на лифт, туку воопшто не влегуваат во мали простории; не ги затвораат и заклучуваат вратите; не користат јавен превоз. Ако состојбата е премногу изразена дури и не патуваат по патишта кои формираат „тунели“ или кои имаат поинтензивен сообраќај. Клаустрофобијата ја попречува и автономијата. Во тешки случаи, оние кои страдаат од оваа фобија стравуваат да останат сами на една минута, па затоа имаат постојано човек до нив.

Што е всушност клаустрофибијата?

Зборот клаустрофобија доаѓа од латинскиот збор claustrum, што значи затворено место и грчкиот φοβία кое се преведува како страв, паника. Фобијата од затворени простори е силно и стресно искуство кое има поинаков интензитет на манифестација. Во некои ситуации може да достигне сериозни нивоа, а кај други може да стане хроничен проблем. Според статистичките податоци, сериозните нивоа се евидентирани кај четири проценти од луѓето кои имаат клаустрофобија.

Кај останатите, симптомите се одвиваат во следниов редослед: напад на паника, отежнато дишење, потење, хипервентилација, гадење, стегање во градите. Кај некои луѓе, дури и поминувањето низ обичен ходник без прозорци, е тежок тест. Кај други клаустрофобија се појавува дури и во однос на облекувањето и тие избегнуваат премногу тесна облека. Главниот белег на оваа фобија е прво и основно страв од гушење.

Лицата кои страдаат од клаустрофобија можат да бидат погодени како физички така и емоционално. Главните симптоми на клаустрофобични лица се: страв од затворени места, од мали и преполни простори, анксиозност, напади на паника, слошување, потење, црвенило, тахикардија, вртоглавица и хипервентилација.

Третманот е првенствено преку когнитивна бихевиорална терапија. Пациентот се става во ситуација која вообичаено предизвикува кај него страв, по што се работи на надминување на загриженоста, додека таа се намали и исчезне. Целта е да се промени размислувањето и перцепцијата на ситуацијата преку вежби кои се фокусираат на симптомите, а не врз она што би можело да се случи.

При тешка клаустрофобја може да се прибегне кон користење на лекови против анксиозност, кои се земаат не во принцип, туку само во исклучително сериозни моменти, и само по консултација со специјалист.

Симптомите можат да се олеснат со некои природни средства, како валеријана, кантарион и други билки кои делуваат на нервниот систем. Акупунктурата, исто така, помага да се олесни состојбата и помага како евентуална превенција.