Луѓето често го нарекуваат конјунктивитисот „розово око“ бидејќи може да предизвика белката на окото да добие розова или црвена боја. Симптомите на розово око може да варираат, но обично вклучуваат црвенило или отекување на белката на окото.
3-те најчести причини за ова воспаление се: инфекција (инфективен конјунктивитис) алергиска реакција (алергиски конјунктивитис) нешто што ја иритира конјунктивата, како опуштени трепки (иритантен конјунктивитис).
Розовото око најчесто е предизвикано од вирусна инфекција. Исто така, може да биде предизвикана од бактериска инфекција, алергиска реакција или – кај бебињата – нецелосно отворен солзавец. Иако розовото око може да биде иритирачко, тоа ретко влијае на вашиот вид. Третманите можат да помогнат да се олесни непријатноста од розовото око.
Окото може да биде црвено(розово) како резултат на крвни подливи под конјуктивата или поради зголемена прокрвеност на крвните садови на окото.
Крвните подливи можат да се јават поради одредени заболувања (дијабетес, артериска хипертензија), при повреда или поради зголемено напрегање (интензивна кашлица, опстипација), додека зголемената прокрвеност најчесто се должи на воспалителни процеси на окото (конјуктивитис, кератитис, иридоциклитис и др.).
Што значи, не секое црвенило на око е предизвикано од воспаление на конјуктивата, но доколку станува збор за конјуктивитис, црвенилото(розовото око) е еден од симптомите.
Конјуктивата претставува тенка мукозна мембрана која го покрива внатрешниот дел на очните капаци и склерата (белката на окото). Воспалението на конјуктивата се нарекува конјуктивитис. Може да биде акутно, кое е со поизразена симптоматологија или хронично, каде најголем дел од случаите имаат оскудна клиничка слика.
Симптомите варираат во зависност од причината која го предизвикува воспалението. Најчесто, конјуктивитисот се манифестира со:
-
Зацрвенето око (конјуктивална хиперемија);
-
Чувство на чешање, боцкање или гребење во окото;
-
Затворени очни капаци кои спонтано тешко се отвораат (блефароспазам);
-
Осетливост на светлина (фотофобија);
-
Зголемено солзење (епифора);
-
Зголемено количество секрет (серозен, мукозен, гноен или во ретки случаи крвав)
Најдобриот „лек“ за кое било заболување е превенцијата. Затоа, за да го намалите ризикот од конјуктивитис, применувајте ги следните совети:
- Редовно одржувајте хигиена на рацете;
- Не ги допирајте очите со нечисти раце;
- Менувајте ја крпата за раце секој ден;
- Не ја позајмувајте вашата крпа на други лица;
- Менувајте ја навлаката за перница на секои 3 дена;
- Одржувајте ги чисти четките за шминка;
- Не ги позајмувајте шминките.
- Лекувањето на конјуктивитисот може да биде етиолошко – насочено кон лекување на причината или симптоматско – насочено кон лекување на симптомите.
Кај лесна форма на конјуктивитис, со цел ублажување на симптомите, се препорачува ставање на облоги од камилица или 3% раствор на борна киселина.
Доколку причината е бактериска инфекција, потребно е аплицирање на локален антибиотик во вид на маст или капки, а во ретки случаи се дава и системски антибиотик. При вирусен конјуктивитис не е потребна апликација на антибиотици, доволно е симптоматско лекување. За алергискиот конјуктивитис потребни се лекови кои помагаат во контролата на алергиските реакции како антихистамини, кортикостероиди и антиинфламаторни лекови. При иритација на окото со хемиски материи потребен е итен офталмолошки преглед.
Конјуктивитисот предизвикан од бактерии и вируси е заразен и лесно може да се пренесе. Најчест начин за пренос на инфекцијата е преку директен контакт или користење на исти предмети заедно со инфицирано лице, а поретко преку кашлање или кивање.
Конјуктивитисот кој нема инфективна етиологија не е контагиозен.
Доколку ги имате проблемите наведени во овој артикл, веднаш контактирајте го Вашиот очен лекар.
