Малоклузија-неправилно поставување на забите кога вилиците се затворени

Малоклузијата најчесто се манифестира во детството, особено кога млечните заби ќе почнат да се заменуваат со трајни заби. Некои типови на малоклузија може да не се забележат додека детето не порасне или додека забите не почнат да создаваат други проблеми. Малоклузијата најчесто е наследна и се пренесува преку гените. Меѓутоа, постојат и други фактори кои можат да доведат до оваа состојба:

Малоклузија е медицински термин кој се однесува на неправилно поставување на забите кога вилиците се затворени. Овој проблем може да предизвика тешкотии со џвакање, зборување, а понекогаш и болки во вилицата. Малоклузијата е честа состојба и може да биде од различни типови и степени, зависно од тоа колку е сериозно неправилното усогласување.

Типови на малоклузија

  1. Класа I (Неутроклузија): Најчестиот тип, каде што забите се нерамномерни, но горните заби малку ги преклопуваат долните.
  2. Класа II (Дистоклузија): Горните заби значително ги преклопуваат долните, позната како “overbite”.
  3. Класа III (Мезиоклузија): Долните заби значително ги преклопуваат горните, позната како “underbite”.

Причини за малоклузија

Малоклузијата најчесто се манифестира во детството, особено кога млечните заби ќе почнат да се заменуваат со трајни заби. Некои типови на малоклузија може да не се забележат додека детето не порасне или додека забите не почнат да создаваат други проблеми. Малоклузијата најчесто е наследна и се пренесува преку гените. Меѓутоа, постојат и други фактори кои можат да доведат до оваа состојба:

  • Навики во детството, како што се цицање палец, долго користење на цуцла или шише.
  • Трауми или повреди кои влијаат на забите или вилиците.
  • Прерано или предоцна губење на млечните заби.
  • Проблеми со растот на вилицата или забите.

Симптоми на малоклузија

Некои луѓе можеби нема да забележат веднаш дека имаат малоклузија, но некои од најчестите симптоми вклучуваат:

  • Неправилно поставување на забите.
  • Тешкотии со џвакање или говор.
  • Чести заглавувања на храна меѓу забите.
  • Ненадејни болки или напнатост во вилицата.
  • Главоболки или болка во вратот.

Дијагноза и третман

Малоклузијата обично се дијагностицира од стоматолог или ортодонт. Дијагнозата може да се постави преку визуелен преглед, рентген снимки или преку моделирање на забите.

Третмански опции:

  1. Ортодонтски апарати: Најчестиот начин за корекција на малоклузијата се металните или естетските протези. Тие ја поправаат поставеноста на забите и вилиците со постепено преместување на забите во нивната правилна позиција.
  2. Апаратчиња за позиционирање на вилицата: Во одредени случаи, особено кај помлади пациенти, се користат посебни уреди за корекција на виличната структура и поставеност.
  3. Естетски корекции (фасети, круни): За поблаги случаи на малоклузија, може да се користат фасети или круни за визуелно подобрување на изгледот и функцијата на забите.
  4. Хируршка интервенција: Кај потешки случаи или структурни деформации на вилицата, може да биде потребна операција за корекција на виличната позиција.
  5. Чистачи (транспарентни апарати): За помали случаи на малоклузија, транспарентните чистачи, како што се Invisalign, можат да се користат како алтернатива на традиционалните загради.
  6. Екстракција на заби: Во некои случаи, ако има прекумерна густина на забите, потребно е да се извадат некои заби за да се создаде простор за останатите да се порамнат правилно.
  7. Хируршка интервенција: За посериозни случаи на малоклузија, особено ако е поврзана со неправилен развој на вилицата, може да биде потребна ортогнатска хирургија за корекција на виличната структура.
  8. Ретенција: По завршувањето на ортодонтската терапија, користењето на ретенционен апарат е важно за да се задржи постигнатата корекција и да се спречи враќање на забите во првобитната позиција.

Малоклузијата најчесто се манифестира во детството, особено кога млечните заби ќе почнат да се заменуваат со трајни заби. Некои типови на малоклузија може да не се забележат додека детето не порасне или додека забите не почнат да создаваат други проблеми.Малоклузија е неправилно порамнување на забите или неправилна врска помеѓу горната и долната вилица. Оваа состојба може да предизвика естетски и функционални проблеми, како што се тешкотии при џвакање, зборување или болка во вилицата. Во нормални услови, горните заби треба малку да покриваат долните при затворање на устата, а забите од горната и долната вилица треба да се порамнуваат на специфичен начин. Кога тоа не е случај, станува збор за малоклузија.

Заклучок

Малоклузијата е состојба која може да предизвика естетски и функционални проблеми, но таа е многу честа и лесно се дијагностицира и лекува со помош на современата стоматолошка и ортодонтска технологија. Со рана дијагноза и соодветен третман, лицата со малоклузија можат да имаат здрава и функционална насмевка.

Малоклузија е неправилно порамнување на забите или неправилна врска помеѓу горната и долната вилица. Оваа состојба може да предизвика естетски и функционални проблеми, како што се тешкотии при џвакање, зборување или болка во вилицата. Во нормални услови, горните заби треба малку да покриваат долните при затворање на устата, а забите од горната и долната вилица треба да се порамнуваат на специфичен начин. Кога тоа не е случај, станува збор за малоклузија.

Малоклузијата може да биде вродена (присутна при раѓање) или стекната (развива се подоцна). Некои од причините за појава на малоклузија вклучуваат:

  • Генетика: Ако родителите имаат малоклузија, постои поголема веројатност децата да ја наследат.
  • Неправилни навики во детството: Долготрајно користење на цуцли, прст цицање, дишење преку уста или предолготрајно користење на шише можат да придонесат за развој на малоклузија.
  • Загуба на млечни заби: Прерана загуба на млечните заби може да предизвика поместување на преостанатите заби и да доведе до нерамномерно пораснување на трајните заби.
  • Повреди: Повредите на лицето или вилицата можат да предизвикаат нерамномерност во растот и развојот на забите и вилицата.