Брони Вер со години работела како медицинска сестра во Центар за палијативна нега и се грижела за пациенти кои се на умирање. Се обидела да им ги направи последните денови на овој свет што попријатни, а попатно ги запишувала нивните размислувања и работи за кои најмногу жалат и кои, доколку би можеле, би ги направиле поинаку.
На својот блог набројува пет работи за кои луѓето на смртна постела најмногу жалат.
„Жал ми е што немав храброст да живеам онака како што јас сакав“
Погледнете се во огледалото. Дали живеете најдобро што можете во овој момент? Што ве спречува во тоа? Се трудите ли да ги исполните само туѓите очекувања?
„Луѓето најчесто жалат токму за тоа. Откако ќе сфатат дека нивниот живот е речиси завршен, и кога ќе погледнат наназад, лесно е да се види колку нивни соништа останале неисполнети. Повеќето луѓе не реализирале ниту половина од своите соништа, но пред крајот на животот сфаќаат дека главната причина за тоа се нивните сопствени избори и она што го направиле или не го направиле. Здравјето носи слобода која почнуваш да ја цениш дури кога повеќе ќе ја нема“, вели Брони.
„Барем да не работев толку многу“
Иако оваа изјава не треба посебно да се објаснува, Брони напиша дека сите нејзини пациенти истакнале дека жалат што минувале на работа многу повеќе време отколку што требало.
Погледнете се во огледало. Дали живеете најдобро што можете во овој момент? Што ве спречува во тоа? Се трудите ли да ги исполните само туѓите очекувања?
„Жалам што немав храброст да кажам што чувствувам“
„Многу луѓе ги потиснуваат своите емоции за да го одржат мирот со другите. Резултатот на тоа е да се задоволат со просечен живот и никогаш да не станат она што всушност би можеле да станат. Но дури пред крајот на животот стануваат свесни за тоа“, објаснува Брони.
„Жал ми е што не останав во контакт со пријателите“
Дали има некој кога го почитувате и сакате, и со кого не сте зборувале веќе со години? Не сте единствени.
„На сите оние кои умираат, многу им недостасуваат нивните пријатели. Но, со текот на годините изгубиле контакт и не може повеќе да стигнат до нив. Затоа последните денови од животот им се толку тажни“, вели Брони.
„Жал ми е што не си дозволив да бидам посреќен“
Ако денеска не сте разбудили среќни, што е причината за тоа? Што можете да направите да го промените тоа? Запрашајте се.
„Ова е неверојатно често. Многу луѓе до самиот крај не сфаќаат дека среќата е, всушност, избор. Останале заробени во старите навики и начини на однесување. Се „закопале“ во познатите чувства и не истражувале понатаму. Стравот од промени ги натерал да се преправаат пред другите и пред себе дека се всушност задоволни, а вистината е дека чезнеат поштено да се насмеат и повторно да бидат несериозни и будалести“, завршува Брони.
