Децата растат во семејна средина, која на прв поглед е сигурна, но тоа не значи дека немаат свои стравови, кои на нам возрасните понекогаш ни се чинат неоправдани.
Детскиот ум работи на некој свој магичен начин, па така и стравовите се само нормален дел од растењето.
ДЕТСКИ СТРАВОВИ ПО ГОДИНИ
- Новороденчиња и помлади деца:
- Страв од одвојување од родителите;
- Непознати луѓе;
- Големи предмети.
- Претшколска возраст:
- Темница;
- Звуци во ноќта;
- „Чудовишта“;
- Животни.
- Училишна возраст:
- Змии и пајаци;
- Страв од професорот;
- Смрт, болест;
- Страв од неуспех;
- Невреме.
Како да му помогнете на детето?
Стравовите кај децата не може да се рационализираат, па затоа вашето објаснување можеби нема да има голем ефект. Обидете се да разберете дека децата тешко ги контролираат стравовите, па понекогаш, на пример, е најдобро да бидете покрај детето и да не го оставате само дома или во текот на ноќта.
Многу лоша пракса е да го терате детето да чувствува срам. Не го споредувајте со другите деца и нагласувајте ја неговата храброст. „Не си мало бебе“ е вообичаена реченица со која родителите се обидуваат да го охрабрат детето, но има контраефект. Запознајте го подобро со стравот и олеснете му така што ќе му објасните дека и вие некогаш сте се плашеле.
ФОБИЈА ИЛИ СТРАВ
Многу родители се плашат дека стравовите кај децата ќе преминат во фобија. Меѓутоа, експертите велат дека стравовите ретко преминуваат во фобија. Типичните стравови кај децата постепено ќе исчезнат.
Меѓутоа, ирационалниот страв со бурни реакции или анксиозност, сепак, мора да се сфати посериозно и да се побара стручна помош.
