Од интерес за стручната и за научната јавност во последните две години се објавите за употреба на фекалната микробиота како третман на инфекции, предизвикани со резистентни форми на Clostridium difficille.
Фекалната микробиота е, всушност, нормалната флора на дебелото црево, таму живеат 100 трилиони бактерии, околу 600 до 1000 различни видови, специеси на бактерии, некаде 60 до 80 % од волуменот на столицата претставуваат бактерии.
Тие се грижат за хомеостазата на дебелото црево, се грижат за создавање, продукција на одредени витамини, таков е, на пример, витамин К, бидејќи без витамин К нема продукција на факторите на коагулација во црниот дроб од протромбинскиот комплекс, што значи дека ако се уништи оваа микрофлора, пациентот може да крвави бидејќи нема да има фактори на коагулација. Затоа фекалната микробиота, нормалниот свет којшто живее во цревото, е од извонредно значење за пациентите и за трансплантираните пациенти.
Трансплантација на фекална микробиота од здрав донор
Последните обиди се направени кај пациенти коишто имале повеќе од три епизоди на инфекции, предизвикани со Clostridium difficille, коишто биле резистентни на терапија со антибиотици. Кај нив е извршена трансплантација на фекална микробиота од друг дарител, здрав донор, којшто треба да ги помине сите испитувања за да се исклучи постоењето на некаква друга инфективна болест, било да се работи за хепатитис А, Б, Ц или некои други форми за да не се пренесе некоја друга инфекција кај овие пациенти кои и без тоа веќе имаат некаква инфекција. Дарителите, вообичаено, треба да се сродни, најдобро би било од прво колено, зашто во тој случај и резултатите се најдобри за третман на ваков тип на инфекција.
Специфична процедура
Се разбира, се работи за специфична процедура, при што фекалната микробиота од дарителот се аплицира кај пациентот ендоскопски. Значи, треба да се направи колоноскопија и потоа да се аплицира фекалната флора од дарителот. Оваа флора, заземајќи го местото кадешто навистина припаѓа, ги уништува патогените микроорганизми коишто таму се населиле на местото на нормалната флора. Во таа борба на опстанок меѓу бактериите, секогаш победува нормалната флора и ги уништува патогените бактерии.
Фекалната микробиота може да се користи и кај пациенти коишто имаат акутна форма на калемот против домаќинот
Она што е од интерес за нас хематолозите коишто работиме трансплантација на матични клетки е последната објава дека ваквата фекална микробиота може да биде користена и кај пациенти коишто имаат акутна форма на калемот против домаќинот, тоа е една тешка компликација кај трансплантираните пациенти, бидејќи како резултат на имунолошки судир, цревото претставува таргет орган во којшто се излуштува лигавицата, почнуваат безброј столици кај пациентот и во 4 стадиум на оваа компликација, пациентот е од висок ризик да заврши фатално.
На почетокот уште Ван Бекум, познат хематолог, докажа дека постоењето на нормалната микрофлора е од важност за настанокот на оваа реакција на калемот против домаќинот, и заради тоа ние, всушност, правевме парцијална деконтаминација на цревата, сакавме воопшто да не постои таму цревна флора, бидејќи цитотостатиците ја оштетуваат лигавицата и низ лигавицата и нормалната микрофлора може да стане патогена ако оди на место кадешто не припаѓа, на пример, во крвните садови.
На тој начин ќе влезе во крвотокот, ќе се случи бактеријемија, сепса и фатален исход на еден пациент кој што е силно имунокомпромитиран. Заради тоа, сега, кај ваквите форми на акутен GVHD, наместо да се врши деконтаминација на цревната флора, ние аплицираме трансплантација на фекална микробиота.
Дарителите, вообичаено, треба да се сродни, најдобро би било од прво колено, зашто во тој случај и резултатите се најдобри за третман на ваков тип на инфекција
Се уште се ова првични случаи, се работи за мал број на пациенти, јапонска студија во која се третирани само четири пациенти, меѓутоа како концепт докажува дека фекалната микробиота е важна, треба да се заштеди и дека може да претставува моќно оружје во третман дури и на оваа тешка компликација.
Рано е за редовна примена, зашто постојат отворени прашања: која би била дозата на бактерии што треба да ја содржи фекалната микробиота, постои опасност да не се внесе некоја друга инфекција итн. Се уште е рано да стане рутинска метода, меѓутоа во иднина како концепт треба да се размислува.
