Синдромот „немирни нозе“ предизвикува сериозни пореметувања на сонот

Синдромот на „немирни нозе“ е пореметување на нервниот систем кој предизвикува нагон за поместување на нозете. Бидејќи обично го пореметува сонот, се смета уште и за пореметување на спиењето.

Личностите кои патат од овој синдром имаат непријатни сензации во нозете, а понекогаш и во рацете или други делови од телото. Оваа состојба предизвикува непријатно чешање во нозете, а чувствата се полоши кога лежите или седите. Симптомите може да се појават и да исчезнат, а тежината на истите, исто така, може да варира. Симптомите најчесто се влошуваат во текот на ноќта. Кај некои луѓе може да предизвикаат сериозни пореметувања на спиењето кои можат да го загрозат нивниот квалитет на живот во голема мера. Овој синдром ги погодува двата пола, но почест е кај жените и може да почне на која било возраст, па дури и кај децата.

Синдромот „немирни нозе“ често не е препознат или е погрешно дијагностициран. Ова се случува особено ако симптомите се повремени или благи. Еднаш кога точно ќе биде дијагностициран, може успешно да се лекува. Во повеќето случаи лекарите не ја знаат причината, се сомневаат дека клучна улога имаат гените. Речиси половина од заболените имаат член во семејството кој го има овој проблем. Останатите фактори може да бидат хронични болести, вклучително и недостаток на железо, дијабетес или Паркинсонова болест. Лекувањето на овие состојби често ги олеснува симптомите на синдромот. Некои лекови, вклучително оние против мачнина, антипсихотици, антидепресиви и лекови против настинка и алергија кои содржат седативни антихистаминици можат да ги влошат симптомите.

Синдромот „немирни нозе“ може да се јави и во бременоста, особено во последното тримесечје. Симптомите обично исчезнуват во рок од еден месец по породувањето. Консумирањето алкохол, исто така, може да ги влоши симптомите. Медицински тест за дијагноза на овој синдром не постои, но лекарите може да користат крвна слика за да исклучат други состојби. Дијагнозата се базира на симптомите на пациентот и одговорите на прашања за семејната историја, проблемите или проблемите со дневна поспаност.

Лекувањето на синдромот е насочено на ублажување на симптомите. Кај луѓето со благ до умерен синдром, промените на животниот стил, како редовно вежбање, воспоставување редовни навики за спиење, отстранување или намалување на внесувањето кофеин, алкохол и тутун може да се од голема помош.