Видеоигрите уште од 2013 година се додадени на психијатрискиот список на „состојби кои треба да се истражат“, а околу 4 проценти од гејмерите развиле зависност, проценува Светската здравствена организација.
Оваа зависност е релативно нова и помалку контроверзна, а психолозите и психијатрите уште се обидуваат да утврдат кој е најдобриот начин за лекување. Како што покажала новата студија, разговорот или бихејвиоралната терапија помогнала кај 70 отсто од зависниците од игри кои учествувале во истражувањето на „Јохан Гутенберг“ универзитетот во Мајнц.
Стручњаците истакнуваат дека играњето игри ги „презема часовите“ кои зависниците инаку би ги преспале, а повеќе од половина од нив играат игрички на повеќе од еден уред.
Доколку некоја личност станува анксиозна, нервозна или тажна кога не може да игра игрички, ако продолжува да ги игра и покрај негативните последици, лаже за играњето, губи интерес за други активности и ја запоставува работата или меѓучовечките односи заради тоа, едноставно не може да престане да игра се смета дека е зависна од игри.
Како што се покажало, во лекувањето најмногу помага бихејвиоралната терапија која им помага на луѓето да го идентификуваат „коренот’ на својата зависност, а им ппомага да развијат нови навики и механизми со чија помош ќе се борат против зависнота.
