Траумите доживеани во детството го зголемуваат ризикот за потешкотии поврзани со менталното здравје и проблеми во однесувањето, покажало истражувањето спроведено на Универзитетот во Калифорнија.
Освен кај лицата кои претрпеле вакви трауми, воочениот ризик е, исто така, зголемен и кај нивното потомство, пишува стручниот весник „Pediatrics“.
Дополнително зголемување на ризикот било забележано кај деца чии мајки имале трауматично детство
Добиените резултати не зависеле од социоекономскиот статус на повеќе од 2 500 набљудувани семејства.
Научниците ги нагласуваат трајните негативни ефекти на растењето односно одгледувањето во нестабилна средина, запоставувањето и отсуството на родителите.
Злоупотребата во детството остава долготрајни лузни, ја оштетува перцепција на светот и го поставува умот во состојба на самоуништување.
Имено, односите кои се развиваат во раната возраст ни помагаат да се развиеме, но доколку се деструктивни, можат негативно да влијаат на остатокот од нашиот живот. Истражувањата покажале дека траумите од детството, сексуалната злоупотреба, разводот на родителите, па се до алкохолизмот, го зголемуваат ризикот од срцеви заболувања, мозочен удар, депресија и дијабетес подоцна во животот. Покрај тоа, траумите го зголемуваат ризикот за пушење, често менување на сексуалните партнери, па дури и придонесуваат за пократок животен век.
Исто така, трауматизираните деца често немаат доверба во другите луѓе, главно бидејќи биле изневерени од возрасните, кои требало да ги заштитат и чуваат. Меѓу овие лица е висока стапката на пропаднати бракови и врски, а таквите личности обично за себе велат дека не се баш среќни или дека воопшто не се среќни.
Други проблеми со кои се соочуваат лицата кои биле трауматизирани во детството се анксиозност, дрога, алкохол, зависност од коцкање цигара и купување и недостаток на самодоверба.
