Ешерихија коли (Escherichia coli) е една од најчестите и најупорни бактерии, а многу луѓе дури ни после долги години на борба со лекови, чаеви и разни препарати не можат успешно да се изборат со неа.
Ешерихија коли е именувана според германскиот педијатар и бактериолог Теодор Ешерих, кој ја открил во 1885 година. Таа е грам-негативна бактерија која најчесто се наоѓа во гастроинтестиналниот тракт и е нормален жител во цревата на луѓето и животните.
Главните симптоми и знаци на инфекција се покачена телесна температура и покачен број на леукоцити
Ешерихија коли е една од најчестите причини за инфекција и тоа најчесто на уринарниот и дигестивниот систем, но може да предизвика и воспаление на жолчката, белите дробови, менингитис кај новороденчињата и тежок облик на сепса.
Се верува дека повеќе од 90 проценти од уринарните инфекции се предизвикани од E. coli, а кај 44 проценти од пациентите во рок од една година инфекцијата се повторува. За инфекција на мочниот меур кај 90 отсто од случаите за причинител се смета уропатогена E. coli бактерија, најчесто се јавува на возраст меѓу 16 и 35 години. Главните симптоми и знаци на инфекција се покачена телесна температура и покачен број на леукоцити.
Се верува дека повеќе од 90 проценти од уринарните инфекции се предизвикани токму од E. coli, а кај 44 проценти од пациентите во рок од една година инфекцијата се повторува
Иако оваа досадна бактерија не ги заобиколува ниту мажите, сепак, кон инфекции на уринарниот тракт се посклони жените поради пократката уретра, што им го олеснува патот на бактериите до мочниот меур.
Недоволно термички обработено месо или производ контаминиран со ешерихија коли е најчестата причина за зараза. Симптомите на труење се јавуваат 3 до 5 дена од внесувањето на заразената храна, а најчести симптоми се стомачни грчеви и дијареја. Особено на удар се лицата со ослабен имунитет, бремените жени, децата и повозрасните лица.
Во областа на мочниот меур се јавува болка, а болка и печење има и за време на мокрењето или, пак, постои итна потреба за одење во тоалет. Урината е заматена, со непријатен мирис. Доколку инфекцијата стигне до бубрезите, се јавува зголемена температура и зголемен број на леукоцити во крвната слика. Циститисот или воспалението на мочниот меур обично поминува без последици, но при воспаление на бубрезите може да останат трајни последици, понекогаш и фатални.
Во мерките на превенција спаѓаат темелно миење на рацете, одржување на чист кујнски прибор, добро измиено овошје и зеленчук, како и термичка обработка на храната.
