Ова заболување може да се јави на било која возраст, а подеднакво ги погодува и мажите и жените. Иако постојат јасни правила за користење капки за нос, медикаментозниот ринис не е реткост. Разни истражувања покажале дека 1 до 9% од сите болни кои посетуваат алерголог или оториноларинголог го имаат овој проблем. Сепак, иако капките за нос се најчеста причина за ова заболување, не е единствениот виновник за негова појава.
Медикаментиозниот ринитис може да го предизвикаат и антихипертензиви, хормони, нестероидни антиревматици.
Зависноста од капки за нос се појавува заради нарушување на координацијата на работата на вегетативниот нервен систем. Овој дел од нервниот систем делува несвесно, најчесто по пат на рефлекси и го сочинуваат два системи: симпатикус и парасимпатикус. Благодарение на овој систем, организмот е во состојба да за кратко време одговори на разни влијанија. За само неколку секунди со активирање на симпатикусот ќе се удвои срцевата фрекфенција или крвниот притисок. Парасимпатикусот е поактивен во состојба на мирување.
Стимулирајќи ги алфа-рецепторите во носот, капките доведуваат до стеснување на крвните садови (вазоконстрикција) и на тој начин го намалуваат отокот на слузницата на носот. Меѓутоа, кога ќе помине дејството, капките за нос почнуваат да влијаат и на бета рецепторите кои доведуваат до ширење на крвните садови. Една друга теорија вели дека повторната ситуација на алфа рецепторите од капките за нос, го намалува бројот на функционалните рецептори.
Некои лица кои подолго време користат капки за нос развиваат зависност – штом ќе престанат да користат капки имаат чувство на затнат нос и пречки при дишењето. Ваквата состојба ги наведува повторно да почнат да користат капки и така влегуваат во „маѓепсан круг„.
