Shkencëtarët kinezë kanë zbuluar: Ekzistojnë pothuajse 30 lloje të koronavirusit dhe e dimë se nga kanë ardhur format më vdekjeprurëse të virusit.

Është e mundur që të ekzistojnë deri në 30 lloje të koronavirusit, ndërsa disa prej tyre mund të prodhojnë deri në 270 herë sasi më të madhe të virusit, që do të thotë se ato janë dukshëm më të rrezikshme.

Ky është rezultat i një studimi kinez të kryer në Universitetin Zhejiang që zbuloi dhjetëra mutacione, nga të cilat 60 përqind, ose 19 përqind, nuk ishin parë kurrë më parë. Përkatësisht, ekspertët që nga fillimi i pandemisë me KOVID-19 paralajmërojnë për paparashikueshmërinë e këtij virusi dhe mundësinë e mutacioneve që mund të supozohen vetëm në cilën periudhë mund të ndodhin. Kjo gjithashtu varet nga mundësia për të gjetur më shpejt një kurë ose një vaksinë.

Disa nga këto mutacione kanë rritur aftësinë e virusit për të hyrë në qelizë, ndërsa të tjerët janë shumëfishuar më shpejt. Llojet më vdekjeprurëse ishin gjenetikisht të ngjashme me ato të përhapura në Europë dhe New York, sipas shkencëtarëve kinezë, duke shtuar se ato që gjenden në zonën perëndimore të SHBA-së ishin më pak agresivë.

Është e vërtetë që studimi bazohet në një numër të vogël të pacientëve kinezë deri më tani, por padyshim dëshmon se mutacionet ndikojnë në ashpërsinë e sëmundjes. Nuk ka asnjë shpjegim se përse pikërisht ato lloje agresive arritën në Europë dhe New York.

Por shkencëtarët tregojnë se viruset dihet që vazhdimisht mutojnë për të kapërcyer rezistencën e sistemit imunitar. Kjo përkon me faktin e mëhershëm se, për shembull, në New York ka mbizotëruar virusi vdekjeprurës i tipit B, ndërsa në bregdetin perëndimor të Shteteve të Bashkuara, tipi A ishte më pak agresiv. Shkencëtarët shpjegojnë se tipi A mbërriti në Shtetet e Bashkuara nga Kina, ndërsa tip i virusit B nga Europa në New York.

Është treguar se llojet më agresive kanë prodhuar sasi më të madhe të virusit, deri në 270 herë

Ekipi i shkencëtarëve të profesoreshës Lee Lanjuan testoi sesa efektivisht virusi mund të infektonte dhe të vriste qelizën njerëzore në një laborator. Ngarkesa virale (sasia e virusit) u vlerësua pas një, dy, katër dhe tetë orësh, si dhe 24 dhe 48 orësh. GJithashtu u ndoq edhe efekti citopatik, madje tre ditë pas eksperimentit. Llojet më agresive janë treguar që prodhojnë deri në 270 herë virusin. Ishte këto lloje që krijuan ngarkesën më të madhe virale, duke çuar në shkallën më të lartë të vdekjes së qelizave.

“Rezultatet tona kanë treguar që mutacionet mund të kenë ndikim të drejtpërdrejtë në ngarkesën virale dhe vdekshmërinë, domethënë ato mund të ndikojnë në patogjenitetin (aftësinë për të shkaktuar sëmundje)”, shpjegon prof. Lanjuan.

Ekipi kinez gjeti disa nga mutacionet më vdekjeprurëse në qytetin ku u krye studimi, dhe pikërisht ato mutacione janë raportuar në disa vende të prekura rëndë, si në Itali, Spanjë dhe New York.

Sidoqoftë, shkencëtarët theksojnë se kjo nuk do të thotë që një mutacion më i butë gjithashtu nënkupton rrezik më të ulët të vdekshmërisë, por që një mutacion më agresiv sigurisht që bën më shumë dëm për një numër më të madh të pacientëve. Ata theksojnë se ndikimi i mutacioneve të shpeshta duhet të merret parasysh në zhvillimin e vaksinave dhe ilaçeve kundër COVID-19.