Главната функција и намена на очите во човековиот организам и воопшто кај ‘рбетниците е прием на дразбите на светлината, нивно проследување и процесирање до мозокот, по што се создава слика. Односно, преку функционирањето на оптичкиот пат на приемот на дразбите на светлината, очите служат како рецептори и органи на сетилото за вид. Во очите се наоѓаат фоторецепторите коишто се вид на невроцити способни светлинската дразба да ја претвораат во акциски потенцијал. Поконкретно, фоторецепторот апсорбира фотони кои предизвикуваат промена во мембранскиот потенцијал во акциски кај невронот. Оваа нервна информација евентуално ќе биде искористена од визуелниот систем во мозокот за да формира слика на визуелниот свет.
Окото (оculus) е сетилен орган, односно орган за вид кој е сместен во орбитата и се состои од очен нерв, очно јаболко и помошни органи на окото.
