Dhimbja e qafës është një nga dhimbjet më të zakonshme të njeriut bashkëkohor që prek 10-20% të popullatës së përgjithshme dhe pothuajse 50% të të punësuarve në vit, si dhe rreth 1/3 e popullsisë në çdo moment.
Dhimbja e qafës është një barrë të madhe personale, kështu që pas dhimbjes së shpinës renditet si gjendja e dytë sipas numrit të viteve me paaftësi dhe zë rreth 1/5 e viteve të jetës me paaftësi, në mesin e të gjitha sëmundjeve dhe gjendjeve muskulo-skeletore.
Megjithëse, përgjithësisht konsiderohet se dhimbja e qafës ka prognozë të favorshme, tek rreth një e treta e pacientëve zhvillohet dhimbja kronike e qafës, prevalenca njëvjeçare e të cilave arrin në 11.5%.
Shkaktarët e dhimbjes së qafës mund të jenë të ndryshëm, por në shumicën e rasteve bëhet fjalë për arsye mekanike, kur ndryshimet e disproporcionit janë zakonisht dhimbje të vogla të qëndrueshme / përsëritëse, por nga ana tjetër edhe aftësia për riparimin e indeve, atëherë ndodhin ndryshimet degjenerative.
Në praktikën klinike, shkaktarët e saktë të dhimbjes së qafës shpesh nuk mund të identifikohen.
Dhimbja e qafës është më pak e studiuar në opinionin shkencor profesional dhe shkalla e fakteve është më e ulët se ajo e dhimbjes së shpinës. Nuk ka qasje përgjithësisht të pranuar për pacientët me dhimbje qafe, ndërsa udhëzimet për praktikën klinike janë të pakta.
